چکیده شیوع مواد افیونی و پیامدهای اجتماعی و سیاسی آن در دوره صفویه این پژوهش درصد بررسی سیر و ورود مصرف مواد افیونی و پیامدهای اجتماعی، سیاسی آن در دوره صفویه می باشد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که مصرف مواد افیونی در ایران عصر صفوی جزء لاینفک حیات اجتماعی بوده است و با توجه به گزارش های سفرنامه نویسان چنین می توان نتیجه گرفت که شاید اوضاع مساعد اقتصادی شهرها که پس از شاه عباس اوّل فراهم آمده بود خود به عاملی برای تن آسانی شهرنشینان بدل شده باشد که برای سرخوشی به مصرف مواد افیونی روی آوردند. از دید دیگر خشونت رفتاری بسیاری از پادشاهان صفوی و عدم ثبات روانی آنها که از علل افزایش اضطراب روانی جامعه صفوی بوده و همچنین استفاده از مواد افیونی برای خواص دارویی در آثار پزشکانی چون ابن سینا و رازی دیده می شود. در این دوره مصرف تریاک با ترکیبات حاوی مواد مخدر به صورت دارو، عادت های غلط جامعه و غیره تأثیرگذار بوده و اقدامات متعدد شاهان صفوی در ممانعت از استعمال این مواد در جامعه چندان مؤثر نبوده و باید گفت که اعتیاد در عصر صفوی احتمالاً با جنس رفتار حاکمان بی ارتباط نبود. پژوهش حاضر بر آن است که با رویکردهای توصیفی، تحلیلی به علل رواج مواد افیونی و پیامدهای اجتماعی و سیاسی آن در دوره صفویه با بررسی منابع گوناگون و سفرنامه ها و آثار نویسندگان بپردازد.
