دوران قاجار، سرآغاز تحولاتی است که به دلیل ارتباط با غرب به وجود آمد. پیشینه ارتباط با غرب که به دوران صفوی باز می گشت، در دوران قاجار به اوج خود رسید. هنگامی که مغرب زمین با سرعت در حوزه علوم جدید و صنعت پیشرفت می نمود، جامعه ایران عصر قاجار به دلیل استبداد حاکمان آن، جامعه ای عقب مانده و سنتی محسوب می شد که این مسئله در تمام زوایای جامعه نمایان بود. در ابتدا، آغاز آشنایی ایرانیان با غرب، به ظواهر تمدنی محدود می شد اما در مرحله بعد درحوزه ی بررسی اندیشه های غرب نیز وارد شد. مقایسه کنندگان به ریشه یابی علل عقب ماندگی خود در مقایسه با پیشرفت زندگی در غرب پرداختند. مهم ترین این اندیشه ها عبارت بود از، آزادی، قانون، برابری و تجدد. ورود این اندیشه ها در ایران و آگاهی قشرهای مختلف جامعه نسبت به آن، تأثیرات شگرفی بر این اقشار نهاد که بعضا تغییراتی نیز در نوع قشر بندی جامعه قاجار ایجاد نمودند. از این میان روشنفکران و برخی از روحانیون ودیوانسالاران، بیش از بقیه اقشار تحت تاثیر این اندیشه ها قرارگرفته وبه ایجاد اصلاحات درجامعه هم سو ابا اندیشه های غربی، اقدام نمودند. این تحقیق برآن است که در مرحله ی اول به تحلیل و بررسی اندیشه های غربی بپردازد و در ادامه تاثیر این اندیشه ها را بر قشربندی جامعه ی قاجار روشن سازد.
