عبدالرضا مقدسی

چکیده با توجه به رشد روزافزون صنعت در جامعه بشری امروز، رفع آلودگی های خطرناک آب ها و پساب های صنعتی، از جمله حذف یا به حد مجاز رساندن فلزات سمی، یک نیاز حیاتی و ضروری می باشد. استفاده از غشاهای مایع، از جمله غشاء مایع توده ای(BLM) بااستفاده از حامل موثر، یکی از روش های کارآمد در جداسازی و بازیافت این فلزات سنگین است،که توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کرده است. در این پایان نامه،این روش کارآمد به طور کامل مورد بررسی قرار گرفت و سپس آزمایشات انتقال انتخابی یون مس (II) از فاز خوراک، توسط غشاء مایع توده ای به فاز گیرنده، به منظور بررسی تأثیر پارامترهای مهم در عملکرد غشاء و دستیابی به شرایط بهینه جداسازی انجام شد. این پارامترها عبارت اند از: ماهیت غشاء آلی، ماهیت ترکیب فاز گیرنده، غلظت حامل و تعدیل کننده در فاز غشاء، غلظت محلول فاز گیرنده، PH فاز منبع و غشاء و گیرنده و زمان آزمایش. حداکثر درصد جداسازی مس (II) از محلول آبی خوراک با استفاده از تترا آزا-14-کروان-4 به عنوان حامل و اولئیک اسید به عنوان تعدیل کننده در فاز آلی غشاء و محلول L-سیتئین به عنوان عاری کننده در فاز آبی گیرنده، در زمان 120 دقیقه در شرایط بهینه82% به دست آمده است. همچنین یک مدل برای بررسی رفتار سینیتیکی واکنش های انتقالی مس(II) (یک واکنش متوالی درجه اول بازگشت ناپذیر است که در آن محصول واکنش اول ،واکنشگر واکنش بعدی است) از میان غشاء مایع توده ای ارائه شده است، که آزمایشاتی جهت بررسی عوامل مختلف مانند تاثیر غلظت فازها،PH، سرعت هم زدن و زمان آزمایش روی سرعت انتقال و پارامترهای سینیتیکی، انجام شده است و نتایج بدست آمده شرایط بهینه برای حداکثر سرعت و صحت مدل ارائه شده را تعیین می کند. حذف فلزات سنگین و خطرناک در بعضی موارد استراتژیک یا در آلودگی های بسیار بالای محیط زیستی باید بازدهی بالای 90% یا حتی نزدیک به 100% داشته باشند. اصلاح این غشا بمنظور بالا بردن راندمان جداسازی با استفاده از نانو ذرات با ضریب پخش بالا(اندازه ذرات در حد 50-20 نانو متر) باعث افزایش چشمگیر بازیافت و حتی سرعت بالای انتقال فلزات سنگین از میان غشاء مایع توده ای شد،که با استقاده از آزمایشات انجام شده در این پایان نامه، میزان بازده جداسازی Cu(II) از میان غشاء مایع توده ای با حداقل تتراآزا-14-کراون-4 (حامل) ،98 % با افزودن نانو ل