عباس صارمی

هدف: اختلال آندوتلیال به عنوان یک رویداد کلیدی در پیشرفت و توسعۀ آترواسکلروزیس در نظر گرفته شدهاست. از طرف دیگر بیماری دیابت نیز با اختلال آندوتلیال همراه است . از می ان عامل ها ی اختلال آندوتلیال میتوان به مولکول چسبان سلولهای عروق اشاره کنیم. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین هوازی بر مولکول محلول چسبان سلولهای عروق و شاخص مقاومت انسولین در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 است. 75/82±15/ 50 سال، وزن 27 /81±7/ روش پژوهش: 16 نفر زن مبتلا به دیابت نوع 2 (سن 87 کیلوگرم) بهطور تصادفی در 2 گروه هوازی ( 11 نفر) و کنترل ( 5 نفر) قرار گرفتند. گروه هوازی به مدت 8 به فعالی ت پرداختند . نمونه ها ی HRR % 45 دقیقه با شدت 60 - هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه 60 و انسولین در 2 مرحله، پیشآزمون و پسآزمون پس از VCAM- خون جهت اندازهگیری سطوح سرمی 1 مستقل و ضر یب همبستگ ی پیرسون t 10- ساعت ناشتایی تهیه شد. برای بررسی نتایج از آزمونهای 12 استفاده شد. VCAM- یافتهها: نتایج نشان داد که بین گروه هوازی و کنترل تفاوت معن یداری در سطوح سرم ی 1 با مقاومت انسول ین ب ه دنبال تمر ین ات VCAM- همچنین بین سطوح سرمی 1 .(P≤0/ مشاهده شد ( 05 .(r=0/ هوازی ارتباط وجود دارد ( 729 نتیجهگیری: هشت هفته تمرین هوازی احتمالاً میتواند باعث کاهش مولکول چسبان سلولها ی عروق ی شده و این کاهش با مقاومت انسولینی رابطۀ مستقیمی دارد. کاهش مقاومت انسول ین به همراه کاهش مولکول چسبان احتمالاً باعث کاهش بیماریهای قلبی -عروقی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 میشود.