مشخصات پژوهش

عنوان	عدم تاثیر کاربرد اسید هیومیک و بیوچار بر وی‍ژگی‌های رشدی و فیزیولوژیکی گل آهار در شرایط غیر تنش
نوع پژوهش	مقاله ارائه‌شده
کلیدواژه‌ها	پرولین، تنش خشکی، کلروفیل، فضای سبز، محلول‌پاشی برگی
چکیده	گل آهار به‌عنوان یکی از گیاهان زینتی پرکاربرد متعلق به خانواده کلاپرک سانان است که دارای گل‌های رنگارنگ است. آهار از جمله گل‌های تابستانه می‌باشد که در حاشیه‌کاری، باغچه و گاهاً به‌عنوان گل بریدنی استفاده می‌شود. همچنین این گل به‌دلیل طول دوره گلدهی طولانی که از اواخر بهار تا اواسط پاییز ادامه دارد و نیز تحمل آن به خشکی و گرمای زیاد، از ارزش بالایی در فضای سبز برخوردار است. افزودن اصلاح‌کننده‌های آلی مانند بیوچار به خاک می‌تواند به‌عنوان راهکاری مؤثر جهت بهبود ساختمان خاک و رشد گیاهان زینتی بکار گرفته شود. این تحقیق به‌منظور بررسی اثر احتمالی مفید بودن استفاده از بیوچار و اسید هیومیک بر خصوصیات رشدی گل آهار در گلخانه گروه علوم باغبانی دانشگاه اراک انجام شد. این پژوهش به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی به اجرا در آمد. در این آزمایش سطوح بیوچار (صفر، 20 و 40 گرم در کیلوگرم خاک گلدان) و اسید هیومیک (صفر، 250 و 500 میلی‌گرم در لیتر) و به‌صورت محلول‌پاشی در شرایط نرمال (بدون اعمال تنش خشکی) بود. صفات مورد ارزیابی شامل صفات رشدی از جمله تعداد برگ، طول برگ و ارتفاع ساقه و صفات فیزیولوژیکی این گل از جمله کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، کارتنوئید، نشت یونی و پرولین اندازه-گیری شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که هیچ‌کدام از تیمارها به‌جز سطوح بیوچار معنی‌دار نگردیدند. سطوح بیوچار تأثیر منفی بر تعداد برگ داشت و با افزایش مقدار بیوچار تعداد برگ کاهش پیدا کرد. بنابراین استفاده از محلول‌پاشی بیوچار و اسید هیومیک چه به‌صورت تنها و چه در ترکیب به یکدیگر در این گل توصیه نمی‌شود.
پژوهشگران	موسی سلگی (نفر اول)، سپیده کشاورز فرد (نفر دوم)