عنوان
|
پیش بینی فرسودگی شغلی معلمان طی دوران کووید19بر اساس نقش تاب آوری و بهزیستی روانشناختی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده
|
کلیدواژهها
|
فرسودگی شغلی تابآوری روانشناختی بهزیستی روانشناختی کووید-19
|
چکیده
|
فرسودگی شغلی در معلمان یک پدیده روان شناختی مزمن خستگی و بیعلاقگی است که دوران همهگیری کرونا از نظر فشردگی برنامههای آموزشی ممکن است در این زمینه تأثیرگذار باشد. از جمله عواملی که باعث سازگاری موثر با عوامل خطر میشود و میتواند نقش موثری در کاهش فرسودگی شغلی داشته باشد، تاب آوری و بهزیستی روانشناختی است. از این رو پژوهش حاضر با هدف پیشبینی فرسودگی شغلی معلمان در طی کووید 19 بر اساس نقش تاب آوری و بهزیستی روانشناختی صورت گرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه معلمان مقطع متوسطه دوم شاغل در آموزش و پرورش ناحیه یک بندرعباس بودند که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی و بر اساس جدول مورگان تعداد 357 نفر از معلمان به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. به دلیل تعطیلی مدارس پرسشنامهها از طریق شبکههای مجازی با توزیع لینک آنلاین در اختیار نمونه آماری قرار داده شد. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه فرسودگی شغلی، مقیاس تابآوری و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی استفاده شد. از تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان برای آزمون فرضیهها استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که هر دو متغیر پیش بین، یعنی تاب آوری و بهزیستی روانشناختی با متغیر ملاک (فرسودگی شغلی معلمان) رابطه منفی و معنیداری دارند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که هر چه میزان تاب آوری و بهزیستی روانشناختی بالاتر باشد، میزان فرسودگی شغلی معلمان در طی کووید 19 پایینتر خواهد بود.
|
پژوهشگران
|
حبیبه بشیرنژاد دستجردی (نفر پنجم)، ساناز حاجی میری قشمی (نفر چهارم)، میترا میرزایی (نفر سوم)، هومن ملکی (نفر دوم)، رحیم مرادی (نفر اول)
|