|
عنوان
|
استخراج تجربی مدول الاستیسیته ی بافت سرطانی معده با استفاده از مدلهای مکانیک تماس توسعه یافته ی استوانه ای
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
نانومنیپولیشن؛ استخراج مدول االستیسیته؛ بافت معده؛ مدلهای تماس استوانهای
|
|
چکیده
|
خصوصیات فیزیکی و شیمیایی بافت‌های زنده با تغییر شرایط فیزیولوژیکی آن‌ها در هنگام بیماری تغییر می‌کند. میکروسکوپ نیروی اتمی می‌تواند تصویربرداری از سطح و مشاهده‌ی فراساختاری بافت‌های زنده را با تفکیک نانومتر در شرایط تقریباً فیزیولوژیکی انجام دهد و اطلاعات طیف‌سنجی نیرو، که امکان مطالعه‌ی خواص مکانیکی بافت را فراهم می‌کند، جمع‌آوری کند. در این پژوهش به کاربرد میکروسکوپ نیروی اتمی جهت اندازه‌گیری مدول الاستیسیته‌ی بافت سرطانی معده پرداخته شده است. بدین منظور، جهت نزدیک‌تر شدن نتایج تئوری به واقعیت تجربی، به مدل‌سازی سه‌بعدی تئوری‌های تماس توسعه‌یافته پرداخته شده است. از آن‌جا که در اکثر پژوهش‌های گذشته، شکل ذرات هدف کروی فرض شده است، به‌عنوان یک نوآوری مهم، در این پژوهش مدلهای تماسی استوانهای شامل هرتز، داوسون، نیک‌پور، هواپریچ و لاندبرگ مدل‌سازی شده‌اند و شبیه‌سازی هر یک از این مدل‌ها به‌وسیله‌ی نرم‌افزار متلب انجام‌گرفته است. نتایج شبیه‌سازی مدلهای تماسی با نتایج کار تجربی، مقایسه شده است. از نتایج به‌دست‌آمده از این مقایسه، مدول الاستیسیته برحسب کیلوپاسکال در مناسب‌ترین عمق نفوذ سوزن میکروسکوپ نیروی اتمی برای یک بافت بیولوژیکی استخراج‌شده است. نتایج نشان داده است که مدل هواپریچ مدل مناسبی برای شبیه‌سازی تئوری بوده و بیشترین نزدیکی را به نتایج تجربی داشته است. با مقایسه‌ی نتایج به‌دست‌آمده و نتایج گذشته، درصد اختلاف نتایج برای بافت سرطانی معده بین 3 تا 20 درصد به‌دست‌آمده‌است و در پایان صحت‌سنجی نتایج صورت‌گرفته است.
|
|
پژوهشگران
|
نیما رحمانی (نفر پنجم)، پیمان کریمی (نفر چهارم)، امیر حسنی (نفر سوم)، مهدی مدبری فر (نفر دوم)، معین طاهری (نفر اول)
|