مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی اثر گروه عاملی متیل در ساختار غشای پلی‌ایمیدی بر جداسازی دی‌اکسیدکربن
نوع پژوهش	طرح پژوهشی خاتمه‌یافته
کلیدواژه‌ها	جداسازی غشایی، پلی‌ایمید، گروه‌های حجیم، دی‌اکسیدکربن
چکیده	دی‌اکسیدکربن (CO2) یکی از گازهای گلخانه‌ای بوده که مقدار زیاد آن موجب آلودگی محیط زیست می‌گردد. امروزه توسعه جداسازی CO2از جمله فرآیندهای مهم به شمار می‌آید. روش‌های فراوانی از جمله جذب شیمیایی (با آمین)، جذب فیزیکی و تقطیر جهت جداسازی CO2از گازهای N2، H2 و CH4 وجود دارد. اما بسیاری از این روش‌ها به دلیل مشکلات فراوان از جمله مصرف انرژی زیاد، کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند. امروزه فناوری جداسازی غشایی به دلیل مزایای فراوان از جمله مصرف انرژی کم، ساخت آسان و هزینه کمتر نسبت به سایر روش‌ها بسیار مورد توجه قرار گرفته است. غشاهای پلیمری مهمترین غشاهای مورد استفاده در جداسازی این گاز می‌باشد. در میان مواد غشایی پلیمری، پلی‌ایمیدها به دلیل مقاومت شیمیایی، پایداری دمایی و استحکام مکانیکی زیاد و همچنین گزینش‌پذیری زیاد در جداسازی گاز‌های CO2/CH4 و O2/N2 بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند. در این تحقیق سعی بر این است که پلی‌ایمیدهای جدیدی با استفاده از دی‌انیدرید BCDA (که حاوی حلقه آلیفاتیک بجای حلقه‌ فنیل است) و دی‌آمین‌های Durene و mPDA ساخته شود، تا علاوه بررسی اثر گروه‌های متیل در بخش دی-آمین، اثر جایگزینی حلقه آروماتیکی فنیل با آلیفاتیک نیز بررسی گردد. در ساخت غشاها توجه به این نکته که پلیمر دارای حلالیت آلی مناسبی باشد مهم است. دی انیدرید BCDA به همراه دی‌آمین‌های آروماتیکی مختلف، پلی-ایمیدهایی با حلالیت آلی مناسب تولید می‌کند که می‌تواند ناشی از طبیعت آلیفاتیکی آن باشد.
پژوهشگران	آبتین عبادی عموقین (همکار)، حمیدرضا سنایی پور (مجری)، ریحانه احمدی (همکار)