مشخصات پژوهش

عنوان	تمایل به بازپردازش در افراد سالمند در مقایسه با جوان: بررسی اثر فعالیت بدنی
نوع پژوهش	مقاله ارائه‌شده
کلیدواژه‌ها	خودتمرکزی، بازپردازش، فعال، سالمند، جوان
چکیده	پژوهش های کمی در زمینه تمایل سالمندان به بازپردازش انجام شده است. در این راستا بررسی بازپردازش حرکتی با در نظر گرفتن تفاوت های سن موضوع جالب توجهی به نظر می رسد. لذا هدف از پژوهش حاضر مقایسه تمایل بازپردازش در مهارت های حرکتی بین افراد سالمند و جوان بی تحرک و فعال بود. بدین منظور تعداد 25 فرد سالمند (میانگین سنی 70±5) و 25 فرد جوان (میانگین سنی 26±4) با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. از این تعداد 13 سالمند و 13 فرد جوان به طور میانگین هفته ای سه جلسه به فعالیت های بدنی می پرداختند. به منظور سنجش تمایل شرکت کنندگان به بازپردازش از مقیاس ویژه بازپردازش حرکت و برای سنجش شدت فعالیت بدنی از مقیاس سنجش فعالیت بدنی استاندارد استفاده شد. از روش آماری آنالیز واریانس دوطرفه برای مقایسه امتیازات بازپردازش و زیرمقیاس های آن بین سالمندان و افراد جوان استفاده شد. نتایج نشان داد در مورد امتیاز کلی بازپردازش، و زیرمقیاس بازپردازش حرکتی هوشیار اثر سن معنی دار اما اثر ورزش و همچنین اثرتعامل معنی دار نبود. در مورد زیرمقیاس خودآگاهی حرکتی هم اثر سن و هم اثر ورزش معنی دار بود. امتیازات مقیاس کل و زیرمقیاس های آن در سالمندان کمتر از افراد جوان بود. امتیازات خودآگاهی حرکتی در افراد فعال بالاتر از افراد غیرفعال بود. نتایج حاصل تفاوت در تمایل به خودتمرکزی متاثر از متغیر سن را تایید کرد. همچینین اثر معنی دار ورزش صفتی بودن حداقل یکی از متغیرهای بازپردازش را به چالش کشید.
پژوهشگران	محمد صحبتیها (نفر دوم)، محمد سلیمانی راد (نفر اول)