مشخصات پژوهش

عنوان	بهبود کیفیت سیستم های چندجزئی در فاز طراحی از طریق بهینه سازی چیدمان اجزاء برای ارتقاء عملکرد و تعمیرپذیری (مطالعه موردی: فاصله یاب لیزری)
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده
کلیدواژه‌ها	سیستم های چند جزئی، چیدمان، بهبود کیفیت طراحی، دسترس پذیری، برنامه ریزی ریاضی، بردار ویژه
چکیده	در این مقاله یک مدل برنامه ریزی ریاضی چندهدفه ی جدید برای تعیین جانمایی اجزای سیستم های چندجزئی جهت بهبود کیفیت در فاز طراحی، ارائه شده است. اهداف این مدل شامل حداکثرسازی دسترس پذیری به اجزا، نزدیکی/دوری اجزا با برهم کنش مثبت/منفی، وجود فضای خالی اطراف اجزا جهت تعمیرپذیری بهتر و کاهش حجم هستند. مدل مذکور ازنظر متغیرهای تصمیم و محدودیت ها از رویکرد جدیدی برای تعیین چیدمان استفاده می کند که برای اهداف فوق مناسب است. به عنوان مطالعه موردی، ازاین مدل برای تعیین چیدمان اجزای یک فاصله یاب لیزری استفاده شده است. ابتدا، در قالب تصمیم سازی گروهی و با استفاده از وزن دهی با روش بردار ویژه، مسئله به حالت تک هدفه تبدیل و در ادامه، مدل تک هدفه در لینگو کدنگاری و حل شد. نتایج نشان داد که جواب حاصل 82.7 درصد به حالت ایدئال نزدیک است و دسترس پذیری به عنوان مهمترین تابع هدف و الزامات فضای آزاد جهت تعمیر پذیری، 100 درصد با حالت ایدئال منطبق هستند.
پژوهشگران	مهدی کرباسیان (نفر سوم)، احسان منصوری (نفر دوم)، مهدی مرادی گوهره (نفر اول)