عنوان
|
نقش گیرندههای گرلینی ناحیه سپتوم میانی در اثرات مورفین بر تثبیت حافظه در یادگیری اجتنابی غیرفعال
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده
|
کلیدواژهها
|
گرلین ، یادگیری اجتنابی غیر فعال، سپتوم میانی، مورفین، موش صحرایی نر
|
چکیده
|
مقدمه: شواهد نشان میدهد مورفین باعث تخریب حافظه میشود. همچنین هورمون گرلین در ارتباط با حافظه و یادگیری دخالت دارد و اثرات پاداشی مواد مخدر را میانجیگری میکند. در مطالعه حاضر نقش گیرندههای گرلینی ناحیه سپتوم میانی در اثرات مورفین بر تثبیت حافظه در یادگیری اجتنابی غیرفعال بررسی شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 91 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بهطور تصادفی به 13 گروه (7=n) شامل گروههای سالین (ml/kg1)، مورفین (mg/kg5/7- 5/0) و گرلین(lµnmol/1-0) به همراه مورفین (mg/kg5/7) یا سالین (ml/kg1) تقسیم شدند. در گروههای دریافتکننده گرلین، بلافاصله پس از آموزش گرلین به درون ناحیه سپتوم میانی تزریق و پس از پنج دقیقه سالین و یا مورفین بصورت زیرجلدی تزریق شد. مرحله آزمون 24 ساعت بعد از آموزش انجام شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش: تزریق پس از آموزش مورفین، مدت زمان ورود به ناحیه تاریک را در مقایسه با گروه کنترل بطور معنی داری کاهش و مدت زمان ماندن در اتاق تاریک را افزایش می دهد (001/0p<). تزریق گرلین به داخل ناحیه MS فراموشی ناشی از مورفین (5/7 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن) را مهار نمود (001/0p<). تزریق گرلین بهتنهایی تاثیر معنی داری بر به خاطر آوری حافظه نداشت (05/0
|
پژوهشگران
|
فرزانه نظری سرنجه (نفر سوم)، نیلوفر دربندی (نفر دوم)، سودابه دستجانی فراهانی (نفر اول)
|