|
عنوان
|
دو تناقض در نقد کتابِ از «اشارت های دریا: بوطیقای روایت در مثنوی معنوی»
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
روایت شناسی، نظریۀ روایت، بوطیقا، ساختارباوری، مثنوی معنوی
|
|
چکیده
|
نقد ابوالفضل حرّی بر کتاب از اشارت های دریا: بوطیقای روایت در مثنوی معنوی (تألیف حمیدرضا توکلی) نقدی است بلند و موشکافانه، و حاصل خوانش سنجشگرانه و ژرف کاویِ دقیقِ این پژوهنده حوزه روایت شناسی. غرض من از نوشتن این یادداشت کوتاه به هیچ رو نقدکردنِ این نقد نیست، بلکه صرفاً می-خواهم به دو تناقض یا، دقیق تر بگویم، دو ترکیب متناقض نما در آن اشاره بکنم. تناقضِ نخست در عنوان این نقد به چشم می خورد: «روایت شناسی معنوی» (که، البته، چندجای متن مقاله هم آمده است)؛ و تناقض دوم در ترکیب «روایت شناسی پساساختارگرا» (194) (حرّی از توکلی ایراد می گیرد که چرا «روایت شناسی ساختارگرا» را از «روایت شناسی پساساختارگرا» متمایز نکرده است).
|
|
پژوهشگران
|
محمد غفاری (نفر اول)
|