|
عنوان
|
طراحی پایدارساز غیرخطی فازی برای سیستم های قدرت دارای تأخیر زمانی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
پایدارساز سیستم قدرت، پایداری نوسانات فرکانس پایین، مدل T-S فازی دارای تأخیر زمانی، نامساویهای ماتریسی خطی، معیار پایداری لیاپانوف- کراسوفسکی
|
|
چکیده
|
به علت استفاده از وسایل اندازهگیری و لینکهای ارتباطی برای انتقال اطلاعات اندازهگیریشده، تأخیر زمانی بهطور گسترده در سیستمهای قدرت وجود دارد. این تأخیر زمانی روی پایداری سیگنال کوچک تأثیر گذاشته و باعث کاهش میرایی نوسانات فرکانس پایین میشود. بنابراین، برای کارایی بهتر پایدارسازهای سیستم قدرت، باید اثر تأخیر زمانی در محاسبات طراحی لحاظ شود. این مقاله اثر تأخیر زمانی روی پایداری سیگنال کوچک سیستم تحریک ژنراتور که بهوسیله پایدارساز سیستم قدرت تأمین میشود را بررسی میکند و با استفاده از روش T-S فازی یک پایدارساز سیستم قدرت که در آن اثر تأخیر زمانی در ولتاژ اندازهگیریشده ترمینال ژنراتور لحاظ شده است، طراحی میشود. در این مقاله شرایط پایدارسازی توسط توابع لیاپانوف - کراسوفسکی بهصورت نامساویهای ماتریسی خطی (LMI) بیان میشود و از حل نامساویهای ماتریسی خطی، بهره های کنترلی پایدارساز استخراج میگردند. این پایدارساز روی یک شبکه تکماشینه و چندماشینه آزمایش میشود و نتایج به دستآمده با پایدارساز مرسوم که در طراحی آنها از اثر تأخیر زمانی صرفنظر میشود و همچنین با یک جبرانساز تأخیری تطبیقی که در مراحل طراحی آن اثر تأخیر در نظر گرفته شده است، مقایسه میگردد. شبیهسازیها با نرمافزار MATLAB انجام شده و نتایج حاصلشده کارایی این پایدارساز را نسبت به پایدارسازهای مرسوم نمایش میدهد.
|
|
پژوهشگران
|
محمد مرادی (نفر اول)، امیرحسین ابوالمعصومی (نفر دوم)
|