|
عنوان
|
ترکیب احتمالاتی دو بعدی بزرگا-فاصله و شبیهسازی مونت کارلو در تحلیل احتمالاتی خطر زلزله
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
|
|
کلیدواژه‌ها
|
تحلیل احتمالاتی خطر لرزه ای، شبیه سازی مونت کارلو، تابع چگالی احتمال مشترک بزرگا و فاصله، منطقه ی تهران بزرگ
|
|
چکیده
|
در حال حاضر تحلیل های خطر لرزه ای مرسوم با استفاده از رابطه توزیع احتمال نمایی بزرگا ی زمین-لرزه که توسط ریشتر(1958) بیان شده، انجام می شود. این تابع، یک تابع نمایی می باشد که مقادیر آن با استفاده از مولفه های لرزه ای محاسبه می گردد. تابع توزیع احتمال فاصله نیز با فرض اینکه احتمال وقوع زلزله در همه جای یک چشمه لرزه ای وجود دارد و مقدار آن یکسان است در نظر گرفته می شود. این دو موضوع تحلیل خطر لرزه ای را به طور چشمگیری آسان می کند. در این پژوهش به معرفی یک تابع توزیع احتمال مشترک فاصله و بزرگا به جای دو تابع مجزای توزیع احتمال بزرگا و توزیع احتمال فاصله اقدام شده است. این تابع به منظور در نظر گرفتن اثر مشترک توزیع احتمال فاصله و بزرگا و همچنین بیان رفتار واقع بینانه-تری از لرزه خیزی منطقه بر مبنای رخداد هایی که در گذشته اتفاق افتاده است، بیان شده است. به منظور بررسی عملکرد این تابع، به تحلیل خطر موردی منطقه تهران بزرگ اقدام شده است. در این تحلیل یک بار با استفاده از داده های ثبت شده و یک بار با استفاده از داده های شبیه سازی شده بر مبنای الگوریتم مونت کارلو که توسط هان و چوی(2008) بیان شده استفاده گردیده است. در ادامه به مقایسه نتایج حاصل از این روش با روش متداول پرداخته شده است. نتایج حاصل از تحلیل خطر متداول نسبت به تحلیل خطر با استفاده از تابع مشترک بزرگا و فاصله دارای نتایج محافظه کارانه تری می باشد. علت این موضوع را می توان در توزیع بزرگا و هم چنین توزیع فاصله برای چشمه های مختلف لرزه ای دانست. در توزیع بزرگا در چشمه-های لرزه ای مختلف مشاهده می شود که در بعضی از این ناحیه ها توزیع بزرگا دارای خطر لرزه ای بیشتری نسبت به رابطه ی مرسوم می باشند و در بعضی از ناحیه های لرزه ای، مقدار کمتری است. بنابراین به طور کلی نمی توان گفت که رابطه ی ارائه شده در این پژوهش، همواره دارای نتایج با احتمال خطر لرزه ای کمتری نسبت به حالت متدوال می باشد و احتمال خطر لرزه ای بستگی به پیشینه رفتار لرزه ای ناحیه ی مورد مطالعه دارد.
|
|
پژوهشگران
|
علیرضا آذربخت بنکده (استاد راهنما)، محمد علی ابراهیمی (دانشجو)
|