|
عنوان
|
تأثیر الیاف پلی پروپیلن بر چسبندگی میان بتن و آرماتور در بتن خودتراکم
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
بتن خودتراکم، آرماتور، چسبندگی، الیاف پروپیلین، نانو سیلیس
|
|
چکیده
|
بتن خودتراکم بتنی بسیار سیال و مخلوطی همگن است. به دلیل ترد بودن و شکنندگی بتن، استفاده از الیاف های مختلف در بتن رایج گشته است تا با ایجاد شرایط یکنواخت بر شکل پذیری آن بیفزاید. در این طرح به بررسی چسبدگی میان بتن و آرماتور و تأثیر الیاف پلی پروپیلن بر این چسبندگی پرداخته شده است. پارامتر متغیر در طرح های اختلاط مقدار الیاف پلی پروپیلن که در مقادیر 0 ، 6/0 ، 2/1و 8/1کیلوگرم در متر مکعب می باشد. جهت بررسی خودتراکمی آزمایش های بتن تازه و برای بتن سخت شده آزمایش مقاومت فشاری و کششی و چسبندگی انجام گرفت. نمونه ها برای آزمایش مقاومت چسبندگی به صورت مکعبی با آرماتوری عمودی در مرکز آن می باشد و نمونه ها در دوشرایط خشک و مرطوب نکهداری شدند. حضور الیاف پلی پروپیلن موجب بهبودی خاصیت کششی و چسبندگی میان بتن و آرماتور در بتن خودتراکم می گردد در حالی که کارایی بتن تازه را کم کرده است.
|
|
پژوهشگران
|
سید حمید هاشمی (نفر اول)، سید احسان حسینی (نفر دوم)
|