ارتباط میان اخلاق و ورزش و ناارینه شدن آن رر هامعه از همله موضوعات محوری است که توهه به آن رر سطح وسیعی میتواند بانی رگرگونی عظیم اهتماعی و اخلاقی شور. هدف پژوهش حاضر مطالعه چگونگی ناارینه شدن اخلاق رر ورزش از ریدگاه صاحبنظران ورزشی و ارائه الگو است. روش: روش پژوهش کیفی با استفاره از نظریه برخاسته از رارهها مبتنی بر رویکرر نظاممند راره بنیار بور. مشارکتکنندگان رر تحقیق متخصصان ورزشی رر حوزه اخلاق بورند. نمونه شامل 22 نفر از این متخصصان بور. روش نمونهگیری، هدفمند بور و نمونهگیری تا مشارکتکننده بیستم به منظور رسیدن به اشباع نظری ارامه راشت. ابزار پژوهش، استفاره از مصاحبه عمیق بور. هات تحلیل رارهها از رویکرر راره بنیار که شامل سه مرحله، کدگذاری باز، محوری و انتخابی است استفاره شد. یافتهها: نتایج تحلیل رارهها طی سه مرحله، کدگذاری باز، محوری و انتخابی حاکی از 21 مقوله بور که رر قالب مدل پارارایمی شامل: شرایط علّی )انگیزههای ررونی، عوامل محیطی(، شرایط زمینهای )ناارها، عوامل نااری، عوامل قانونی(، شرایط واسطهای )محیط رسانه(، راهبررها ) مدیریتی، آموزشی و ( و پیامدها )اقتصاری، اهتماعی و فرهنگی( بور. نتیجهگیری: نتایج پژوهش نشان میرهد فرهنگسازی اخلاق رر ورزش از طریق هماهنگی بین ناارها و نیز الگوهای نقش مانند ورزشکاران و ستارگان این عرصه به واسطه مشارکت رسانههای گروهی و تغییر سیستم تنبیه و پاراش میتواند رر ناارینه شدن اخلاق رر ورزش مؤثر باشد.
