زهرا رئیسی

سندرم درد پاتلوفمورال یکی از شایع ترین علل درد قدامی زانو است. این سندرم با درد در اطراف و پشت زانو همراه است که ناشی از تغییرات فیزیکی و بیومکانیکی پاتلا است. هدف این مطالعه، مقایسه قدرت اندام تحتانی، زاویه Q، واروس و والگوس زانو در زنان مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال و افراد سالم می باشد.این مطالعه علی مقایسه ای بر روی 15 فرد مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال و 15 فرد سالم که از نظر سن و شاخص توده بدنی همتا شده بودند، صورت پذیرفت. در هر دو گروه قدرت ایزومتریک، زاویهQ، میزان واروس و والگوس پا اندازه گیری شد؛ سپس نتایج با هم مقایسه گردید. تجزیه و تحلیل تفاوت های آماری در دو گروه با استفاده از روش آماری تی مستقل انجام پذیرفت.در این مطالعه، قدرت ایزومتریک عضلات ابداکتور (P=.01) و اکسترنال روتاتور هیپ (P=.003)، کوادریسپس (P=.01)، همسترینگ (P=.002) و فاصله اپی کندیل داخلی ران (P=.008) در گروه مبتلا به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود. میزان اندازه زاویه Q(P=.003) و فاصله قوزک های داخلی مچ پا (P=.003) در گروه مبتلا به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود و در قدرت ایزومتریک عضلات اداکتور هیپ (P=.2) بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتایج مطالعه حاضر نشان داد که کاهش قدرت عضلات اندام تحتانی، افزایش زاویه Q و میزان والگوس زانو با افزایش شانس ابتلای به سندرم درد پاتلوفمورال همراه است؛ لذا به نظر می رسد تقویت عضلات اندام تحتانی با جلوگیری از بروز و یا پیشرفت ناهنجاری هایی همچون والگوس زانو، می تواند با کاهش میزان ابتلا به سندروم درد پاتلوفمورال همراه باشد.