تورج سپهوند

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان وسواس فکری- عملی برمبنای اضطراب کروناویروس و دشواری تنظیم هیجان بود. جامعه آماری این پژوهش را جمعیت سنین بین 20 -60 سال ساکن شهر اراک تشکیل می داد. نمونه گیری به صورت در دسترس و شامل 300 نفر بود. در این تحقیق از پرسشنامه های: مادزلی (هاچسون و راچمن، 1987) جهت بررسی وسواس فکری عملی، پرسشنامه اضطراب کرونا (علیپور، 1398) برای سنجش میزان اضطراب کرونا و پرسشنامه دشواری تنظیم هیجان گرتز و رومر(2004) برای سنجش میزان دشواری تنظیم هیجان استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss 23 و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش هم زمان انجام گرفت. نتایج نشان داد اضطراب کرونا و دشواری تنظیم هیجان 49 درصد از واریانس میزان وسواس فکری- عملی را پیش بینی می نماید. نتایج همچنین نشان داد اضطراب کرونا ویروس 55/0 و دشواری تنظیم هیجان 23/0 از میزان وسواس را پیش بینی می کند. نتایج همچنین نشان داد اضطراب کرونا می تواند 44/0 از میزان وسواس را پیش بینی نماید. همچنین اضطراب جسمی 32/0 و اضطراب روانی 40/0 از میزان وسواس را پیش بینی نمود. یافته ها همچنین نشان دادند دشواری تنظیم هیجان می تواند 29/0 از میزان وسواس را پیش بینی نماید. که از این میزان عدم پذیرش هیجان های منفی 12/0، دشواری در مهار رفتارهای تکانشی23/0، فقدان آگاهی هیجانی 17/0، فقدان شفافیت هیجانی 12/، دستیابی محدود به راهبردهای اثربخش09/0- و دشواری در انجام رفتارهای هدفمند 05/0- می تواند وسواس را پیش بینی نماید. ضرایب رگرسیونی نشان داد که دشواری در مهار رفتارهای تکانشی به صورت مثبت میزان وسواس را پیش بینی می کند و عدم پذیرش هیجان های منفی، دشواری در انجام رفتارهای هدفمند هنگام درماندگی، فقدان آگاهی هیجانی، فقدان شفافیت هیجانی و دستیابی محدود به راهبردهای تنظیم هیجان میزان وسواس را به صورت معناداری پیش بینی نمی کند. با توجه به نتایج آسیب شناسی، پیشگیری و درمان اختلال وسواس فکری- عملی و توجه به عوامل خطرساز دشواری تنظیم هیجان در اختلال وسواس فکری- عملی در دوران اپیدمی کرونا ویروس دارای اهمیت ویژه ای است.