یکی از مهم ترین عواملی که می تواند بر رفتار فرزندان موثر باشد خانواده و فضای حاکم در آن است و بروز هر تغییری در آن می تواند بر رفتار اعضا تاثیر بگذارد. یکی از این تغییرات و بحران ها در شرایط فعلی بروز بحران کروناست. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش پیش بین جو عاطفی خانواده وعلائم روانی و جسمانی اضطراب کرونای والدین در تنظیم شناختی هیجانی وتاب آوری دانش آموزان دبستانی می باشد. نمونه پژوهش شامل 362 نفر( 179 نفر پسر و 185 نفر دختر) از دانش آموزان دبستانی منطقه ی 18 تهران بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش جو عاطفی خانواده از مقیاس هیل برن ، سنجش علایم روانی و جسمانی اضطراب کرونای والدین از مقیاس اضطراب کرونا ویروس، همچنین برای سنجش تنظیم شناختی هیجانی دانش آموزان از مقیاس تنظیم هیجانی و برای سنجش تاب آوری دانش آموزان از مقیاس توانمندی های اجتماعی هیجانی و تاب آوری استفاده شد.رابطه ی بین متغیرها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه بررسی شد. نتایج نشان داد که 16.5 درصد از پراکندگی مشاهده شده در تنظیم هیجانی مثبت توسط جوعاطفی خانواده، علائم جسمانی کرونا و علائم روانی کرونا و 28.3درصد از پراکندگی مشاهده شده در تنظیم هیجانی منفی توسط جوعاطفی خانواده، علائم جسمانی کرونا و علائم روانی کرونا تبیین می شود، همچنین40 درصد از پراکندگی مشاهده شده در تاب آوری توسط جوعاطفی خانواده، علائم جسمانی کرونا و علائم روانی کرونا تبیین می شود. بنابراین جو عاطفی خانواده و علائم روانی و جسمانی اضطراب کرونای والدین می تواند تنظیم شناختی هیجان و تاب آوری دانش آموزان دبستانی را پیش بینی کند. با توجه به نقش مهم خانواده و جو عاطفی حاکم بر آن در شکل گیری شناخت و تنظیم هیجانات فرزندان و تاب آ وری آنان می توانیم از نتایج این پژوهش و پژوهش های مشابه در فرزندپروری مناسب استفاده نماییم و راهکارهای موثری را جهت پرورش این مهارت ها به والدین ارائه دهیم.
