پژوهش حاضر باهدف «ادراک اعضای هیئت علمی دانشگاه اراک از آموزش مجازی در دوره شیوع کوید 19»، انجام شده است. ازنظر هدف، کاربردی و با رویکرد کیفی از نوع پدیدار شناسی انجام شده است. مشارکت کنندگان بالقوه ی پژوهش حاضر کلیّه ی اعضای هیئت علمی دانشگاه اراک بودند که با استفاده از روش اشباع 21 نفر در مطالعه حاضر شرکت کردند و سؤالات به وسیله ی مصاحبه های نیمه ساختار یافته، در مدت زمان تقریبی بین 32 تا 52 دقیقه از اعضای نمونه منتخب پرسیده شد. داده ها با استفاده از تکنیک تحلیل مضمون تجزیه وتحلیل شدند. تحلیل مضمونِ داده های حاصل از مصاحبه ها به 164 مضمون پایه، 14 مضمون سازمان دهنده ی مرحله ی دوم،5 مضمون سازمان دهنده ی مرحله ی اول و 1 مضمون فراگیر منتج شد که بر این اساس تجربه ی زیسته ی اساتید دانشگاه اراک از آموزش مجازی در دوره ی شیوع کوید 19 بدین شرح بود؛ آموزش مجازی به مثابه یک فرصت، عدم وجود بسترهای فنی-اجتماعی موردنیاز آموزش مجازی،عدم آمادگی کافی اساتید، کاهش کیفیت آموزش و پیامدهای منفی روان شناختی. با توجه به نتایج به دست آمده می توان ابراز داشت، پاندمی کرونا ازیک طرف باعث افزایش مهارت و تجربه ی آموزشی کلیّه ی ذینفعان شده و از طرف دیگر آسیب های جسمانی-روانی را به بار آورده است؛ لذا با توجه به مضامین کشف شده از تجربه ی زیسته ی اعضای هیئت علمی دانشگاه اراک می توان در کیفیت بخشی به آموزش های مجازی اقدام کرد.
