شهناز شهرجردی

ورزش های راکتی از رشته های ورزشی محبوب در سال های اخیر هستند و ورزشکاران بسیاری در رده های سنی مختلف به رقابت با یکدیگر می پردازند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی و شدت درد در ورزشکاران راکتی بود. 500 نفر از ورزشکاران راکتی رشته های بدمینتون، تنیس روی میز و اسکواش استان های منتخب کشور در این پژوهش توصیفی شرکت نمودند. متغیرهای توصیفی مربوط به ورزشکاران و وجود و شدت درد و ناتوانی عملکردی در نواحی مختلف بدن آن ها با استفاده از پرسشنامه های نوردیک و مقیاس بصری درد موردبررسی قرار گرفت. از آزمون آماری کلموگروف-اسمیرنف برای بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها و سپس کروسکال-والیس (برای متغیرهای با مقیاس رتبه ای و یا دارای توزیع غیرطبیعی) و کای اسکوئر (برای مقایسه سایر متغیرهای با مقیاس اسمی) استفاده شد (05/0=α). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که هیچ تفاوت معناداری در ویژگی های سن، وزن، قد، دست برتر، شاخص توده بدنی، سابقه شکستگی و میزان ساعت تمرین در هفته بین ورزشکاران رشته تنیس روی میز، اسکواش و بدمینتون وجود ندارد (05/0P). به علاوه، تفاوت معناداری در درد یک سال گذشته نواحی گردن، پشت، کمر، زانو و مچ پا، درد هفت روز گذشته نواحی گردن، باسن و زانو و همچنین شدت درد نواحی گردن، آرنج، مچ دست، زانو و مچ پا بین ورزشکاران رشته تنیس روی میز، اسکواش و بدمینتون وجود داشت (05/0>P)؛ به طوری که عمدتاً بیشترین درد این نواحی مربوط به ورزشکاران تنیس روی میز و کمترین مربوط به ورزشکاران اسکواش بود. همچنین، تفاوت معناداری در ناتوانی یک سال گذشته نواحی گردن، پشت و زانو بین ورزشکاران رشته تنیس روی میز، اسکواش و بدمینتون وجود داشت (05/0>P)؛ به-طوری که بیشترین ناتوانی این نواحی مربوط به ورزشکاران تنیس روی میز و بدمینتون بود. از طرف دیگر، بیشترین میزان درد برای ورزشکاران تنیس روی میز و اسکواش در نواحی شانه و کمر بود و در سایر نواحی این مقدار در سطح پایینی قرار داشت؛ اما در ورزشکاران بدمینتون میزان درد در نواحی شانه، کمر و زانو در سطح بالایی قرار داشت. در نهایت، بیشترین میزان ناتوانی یک سال گذشته برای ورزشکاران تنیس روی میز در بیشتر نواحی بدن