شهناز شهرجردی

زمینه و هدف: پر فشارخونی مهمترین بیماری قابل کنترل از بیماریهای قلبی-عروقی است. کم تحرکی و پر فشارخونی هر دو از عوامل خطر در بیماری های قلبی-عروقی می باشند. این پژوهش با هدف مطالعه تاثیر 8 هفته پیلاتس و ماساژ بر فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و تعداد ضربان قلب و سطح سرمی پروتئین واکنشگر C مبتلایان به پر فشارخونی انجام گردید. مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی 60 بیمار زن با دامنه سنی 35 تا 55 سال مبتلا به پرفشارخونی(فشارخون سیستولیک:159-130 میلیمتر جیوه و دیاستولیک 99-80 میلیمتر جیوه)، قد: 43/3 ±2/162 سانتیمتر، وزن: 42/5±6/81 کیلوگرم و شاخص توده بدنی64/1 ±5/30 کیلوگرم بر مترمربع در این مطالعه شرکت کردند که بصورت در دسترس در دو گروه تجربی 20 نفر (ماساژ و پیلاتس) و یک گروه کنترل(20 نفر) قرار گرفتند. پس از یک جلسه آشنائی بیماران با طرح و گرفتن رضایت نامه، پیلاتس و ماساژ درمانی در 8 هفته بر روی بیماران انجام گرفت. فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، ضربان قلب و سطح سرمی پروتئین واکنشگرC آزمودنی ها در پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آنوای سه سویه استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که فشارخون سیستولی، دیاستولی، ضربان قلب و hs-CRP در پس آزمون به طور معنی داری در هر دو گروه پیلاتس و ماساژ درمانی کمتر از پیش آزمون است یعنی دو مداخله سبب کاهش فشار خون سیستولی، دیاستولی، ضربان قلب و پروتئین واکنشگر C شده اند(05/0 p≤). نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که پیلاتس و ماساژ درمانی به مدت 8 هفته یک روش مناسب و کارآمد در جهت بهبود فشارخون سیستولی، دیاستولی، ضربان قلب و پروتئین واکنشگر C در بیماران مبتلا به پرفشارخونی می باشد.