شهلا پایمزد

حوضه‌های آبریز به‌موازات رخداد پدیدۀ خشکسالی به دو روش عرضه و تقاضامحور مدیریت می‌شوند. در یک سامانۀ مدیریتی، پرداختن به اجزا و متغیرهای بازخوردی و تأثیر سامانه از تمام پارامترها، نقش تعیین‌کننده‌ای در تصمیم‌های آینده دارد. تحقیق حاضر شبیه‌سازی جریان خروجی از سد و نیز شبیه‌سازی خشکسالی در حوضۀ قروه دهگلان را که دیدگاهی تقاضامحور داشته، به‌صورت دینامیکی، طی سال‌های 1370 تا 1401 انجام داد. مدل اولیه با متوسط ارقام RMSE، MAE و R2 به‌ترتیب معادل 144/0، 140/0 و 989/0 تأیید گردید؛ سپس در سطوح شدید و بسیار شدید خشکسالی دینامیکی شبیه‌سازی شد. نتایج با توجه به اولویت تقاضا در منطقه نشان داد که در ایستگاه سنگ‌سیاه کمبود جریان، منجر به خشکسالی (MCM 006/0) با تداوم بالا (172 روز) و در ایستگاه گلبلاغ خشکسالی با تداوم 216 روزه در کمبود MCM 122/0 طی سال 1392 ثبت شده است. ایستگاه سورال نیز دارای شرایطی مشابه بوده است؛ اما درخصوص ایستگاه‌ شادی‌آباد، که ارقام دبی تمایز و تفاوت قابل ملاحظه‌ای را ثبت نکرده‌اند، ماکزیمم تداوم خشکسالی (215 روز) با ماکزیمم کمبود جریان منجر (MCM 73/0) در سال 1393 رخ داده است. ایستگاه‌های حسن‌خان و دهگلان که تحت‌تأثیر سدهای بالادست خود قرار دارند، قبل از سطح 75% به خشکسالی شدید رسیده، به‌گونه‌ای که ایستگاه دهگلان در سطح خشکسالی 22% با رقم دبی MCM 032/0 و ایستگاه حسن‌خان در سطح 28% با دبی معادل MCM 22/0 خشکسالی را تجربه نموده‌اند. درنهایت نتایج نشان داد سطحی که منطقه قابلیت تحمل آن را دارد، به‌طور متوسط سطح خشکسالی 25% است.