کمبود آبهای سطحی و برداشت مداوم از آنها سبب بحران جدی شده است. لذا مدلسازی تخصیص این منابع به خصوص در بخش کشاورزی مورد توجه بسیاری و تحقیق حاضر گردید. شبیه سازی حوضه قروه دهگلان با استفاده از Vensim و الگوهای رفتاری انجام گردید. مدلسازی در مقیاس سالانه (1369 - 1390) انجام و با توجه به مقادیر RMSE معادل 10/0 و MAE معادل 40/0 و نیز آزمون رفتار، صحت آن تایید گردید. نتایج با توجه به بازخوردهای موجود در مدل و طبیعی نمودن کلیه دبیها و آمار کشاورزی، نشان داد حداکثر برداشت در ایستگاه دهگلان (79/27 درصد) و حداقل در ایستگاه گلبلاغ (53/19درصد) خواهد بود. مدلسازی در مقیاس ماهانه قبل از فعالیت سدها با توجه به مقادیر RMSE معادل 74/0 و MAE معادل 39/0 قابل تایید بود. نتایج با شناسایی الگوهای رفتاری در منطقه پس از فعالیت سدها، نشان داد علی رغم متوسط کاهش 72 درصدی جریان در منطقه، در بازه هایی که احداث سد در آنها صورت گرفته همچون سورال، سنگ سیاه و گلبلاغ یا بازه های پایین دست همانند حسن خان، به ترتیب 40/2، 56/3 ، 93/3 و5/4 برابرنسبت به متوسط دوره در حداکثر مقدار خود افزایش و بطور متوسط نسبت به کل دوره تا 100 درصد افزایش داشته اند.