1403/09/02
سیف اله سلیمانی

سیف اله سلیمانی

مرتبه علمی: استادیار
ارکید: https://orcid.org/0000-0002-5541-8768
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 36740004600
دانشکده: دانشکده فنی مهندسی
نشانی: دانشگاه اراک- گروه مهندسی کامپیوتر
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
بهبود روش ترکیب تصاویر چندتمرکزی با استفاده از تجزیه ی تصویر
نوع پژوهش
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
کلیدواژه‌ها
ادغام تصاویر چندتمرکزی، تجزیه ی تصویر، محتوای کارتون و بافت، ادغام چندجزئی
سال 1397
پژوهشگران سیف اله سلیمانی(استاد راهنما)، معصومه عباسی(دانشجو)

چکیده

هنگام تصویربرداری از صحنه، به دلیل محدودیت عمق میدان لنز دوربین، تصویر حاصل نمی تواند به گونه ای باشد که تمامی اشیای حاضر در صحنه همگی واضح باشند، خصوصاً اگر فاصله اشیا از دوربین یکسان نباشد. چنین تصویری هم از دید انسان و هم در پردازش تصویر نامطلوب است. راه حلی که مطرح شده این است که تصاویری با نقاط تمرکز متفاوت از صحنه مورد نظر گرفته شده و سپس این تصاویر به طریقی با یکدیگر ادغام شوند که تصویر حاصل از این ترکیب، تصویری تمام متمرکز باشد. به بیانی مناسب تر ما تصاویر چند تمرکزی را ترکیب می کنیم و تصویری به دست می آوریم که این تصویر نسبت به هریک از تصاویر منبع دارای وضوح و یا توصیف دقیق تری از صحنه باشد و تصویری تمام متمرکز خواهیم داشت. ادغام تصاویر چند تمرکزی تکنیکی مؤثر برای یکپارچه سازی اطلاعات مفید مجموعه ای تصویر از صحنه ای یکسان، جهت تولید تصویری جامع است. از آنجا که تصویر ادغام شده ی نهایی باید حاوی اطلاعات مفید بیشتری نسبت به تصاویر منبع باشد، بنابراین ما از تصاویر منبع، بخش های واضح تر یا مفیدتر را جهت ترکیب انتخاب می کنیم. در اینجا مبحث تجزیه ی تصاویر منبع به اجزای مناسب و انتخاب بخش های واضح تر از تصاویر به میان می آید. در این پایان نامه الگوریتم تجزیه ی اجزای مرفولوژیکی که پیش تر پیشنهاد شده و مبتنی بر تجزیه ی تصویر به اجزای کارتون و بافت است با تغییراتی در مقادیر پارامترها، پیاده سازی شده است. در روش مذکور تصاویر چندتمرکزی منبع توسط یک الگوریتم تجزیه تکرارشونده به محتوای کارتون و بافت تجزیه می شوند، که در اینجا ما از دو تصویر چندتمرکزی استفاده می کنیم. اجزای حاصل از تجزیه را نرمال سازی نموده و سپس جهت ادغام این اجزا از قوانینی جدید که اخیراً در روش وزن دهی مجدد پیشنهاد شده، با اندک تغییراتی بهره می بریم. در این روش براساس ویژگی های اجزای جداشده ی تصاویر قوانینی جهت ادغام لایه ها تعریف شده است. توسط این قوانین، محتواهای کارتون و محتواهای بافت هردو تصویر به ترتیب باهم ادغام می شوند. درنهایت اجزاهای کارتون و بافت حاصل از ادغام براساس قوانینی جدید با یکدیگر ترکیب شده و تصویری تمام متمرکز به دست می آید. در روش ترکیبی فوق الذکر علاوه براینکه اطلاعات ساختار مورفولوژیکی تصاویر منبع حفظ می شود، مصنوعات یا نویز اضافی کمتری نیز نمایش داده می شود. نتایج آزمایشات نشان م