در تشخیص تغییرات سطوح در حال حرکت با استفاده از پردازش تصویر، در ابتدا لازم است تصاویر گرفته شده در زمانهای مختلف، بر یکدیگر منطبق شوند تا مکان یکسانی از سطح را نمایش دهند. با توجه به اینکه این سطوح به علت ساییدگی به مرور دچار تغییر می شوند، روال تطبیق را دچار چالش می نماید. ضمن اینکه تصاویر میکروسکوپی به علت محدود بودن عمق میدان (depth of field) معمولا دارای تاری می باشند. در این مقاله، تطبیق تصاویر میکروسکوپی گرفته شده از سطح یک دیسک از جنس پلیمر که با سرعت نسبتا بالا در حال چرخش می باشد مورد بررسی قرار گرفته است. در هر بار عکسبرداری، یک ویدئو از دور تا دور دیسک گرفته می شود. جهت تطبیق، ابتدا فریمهای متناظر در ویدئوهای مختلف با استفاده از روش همبستگی فاز پیدا می شوند. در استفاده از این روش، به جای اینکه همبستگی فاز فقط روی یک جفت از فریمهای ویدئوها محاسبه شود روی مجموعه ای از جفت فریمهای ویدئوها اعمال می شوند تا خطای آن کنترل شود. چون هر تصویر میکروسکوپی محدودۀ کوچکی از سطح دیسک را پوشش می دهد که تحلیل خرابی و ساییدگی از روی آن دشوار است، در مرحلۀ بعد، هر ده تصویر در هر ویدئو به یکدیگر چسبانده می شوند که در اینجا از روش ماکزیمم اطلاعات متقابل استفاده می شود. در مرحلۀ پایانی، تصاویر متصل شده که تقریبا مکان یکسانی از سطح دیسک را پوشش می دهند به صورت دقیق با یکدیگر تطبیق داده شده و قسمتهای بدون تطبیق بریده می شوند.
