اپی ژنتیک مطالعه عوامل خارجی یا محیطی است که باعث روشن یا خاموش شدن ژن ها می شود و بر چگونگی عملکرد ژن ها اثر می گذارد. لذا تحقیقات اپی ژنتیک در جستجوی توصیف دگرگونی های دینامیک در پتانسیل رونویسی یاخته است و برخلاف ژنتیک (تغییر در توالی DNA) از طریق عوامل خارجی و محیطی و به خصوص سبک زندگی می تواند باعث تغییراتی در ژنوم یاخته شود که از طریق تقسیم یاخته حتی در نسل های متمادی باقی بماند. مثلا یکی از این تغییرات اپی ژنتیکی که از طریق حافظه یاخته ای عمل می کند پروسه تمایز است که در اثر آن سلول تخم می تواند به انواع یاخته های دیگر نظیر اپیتلیوم، عصب، عضله و یاخته های همبندی دیگر و عروق خونی تمایز یابند. لذا در اپی ژنتیک سیر تکاملی به عنوان یک تبادل دو طرفه در حال انجام بین محیط و وراثت در نظر گرفته می شود. محدوده تاثیرات محیطی طیف گسترده ای هستند که از تغذیه و ورزش و سبک زندگی و حالات روحی و روانی گرفته تا وضعیت اجتماعی، اقتصادی و حالات رفتاری و خلق و خوی ما و حتی جنبه های اعتیاد که نوعی اختلال در سیستم پالایش مغز است را شامل می شود و همگی اینها می توانند توسط عوامل اپی ژنتیک یاخته در ما تاثیرگذار باشند.
