با افزایش جمعیت و رشد بدون محدودیت شهرها، زندگی به خصوص در کلان شهرها با چالش های گوناگونی روبه رو است که یکی از آن ها افزایش تقاضای سفر و ازدحام ترافیکی است. عدم توزیع مناسب بار ترافیک و وابستگی افراد به خودرو شخصی پیامدهای نامطلوبی از جمله آلودگی هوا، آلودگی صوتی، افزایش تصادف های ترافیکی، مصرف بالای سوخت و اتلاف وقت و هزینه استفاده کنندگان از سیستم حمل ونقل را در پی دارد که بر روی کیفیت زندگی شهروندان اثر می گذارد. مشکلات به وجود آمده، سازمان های برنامه ریزی را به یافتن راهکارهای مناسب برای برقراری توازن و سامان دهی وضعیت به وجود آمده، توسط سیاست ها و تغییر در خط مشی های موجود سوق داده است. اقدامات مدیریت تقاضای حمل ونقل در قالب برنامه ریزی کاربری زمین و کنترل بر طراحی الگوهای توسعه آینده و اطمینان از عدم وابستگی مردم به خودرو شخصی تأثیرات قابل توجهی در حل مشکلات ترافیک شهری دارد. هدف از این مطالعه ارائه روشی ابداعی است که جانمایی جمعیت و اشتغال را در کنار طراحی شبکه حمل ونقل به گونه ای فراهم آورد که از طریق آن بعضی از شاخص های توسعه پایدار حمل و نقلی در محدوده های مهم شهری تا حد امکان بهبود یابد. روش پیشنهادی بر روی شبکه حمل و نقلی سایوکس فالز اجرا گردید و در آن جانمایی جمعیت و اشتغال در کنار طراحی یک شبکه حمل و نقل همگانی به گونه ای انجام شد که از طریق آن شاخص هایی چون آلودگی هوا، شلوغی ناشی از ترافیک و هزینه حمل ونقل در محدوده های مهم شهر تا حد امکان بهبود یابد. نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان دهنده کارایی روش یاد شده بود.
