سحر خانجانی وشکی

پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی رضایتمندی زناشویی براساس مؤلّفه‌های شناختی و مؤلّفه‌های عاطفیِ توانمندی‌های منش انجام گرفت. پژوهش از نوع توصیفی – همبستگی بود. جامعۀ آماری شامل 316 نفر اعضای هیأت علمی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی شهر قزوین بود که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 170 نفر به عنوان نمونۀ آماری در نظر گرفته شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از فرم کوتاه پرسش‌نامه ارزش‌های فعال در عمل (VIA-72) و پرسشنامه انریچ (فرم کوتاه ده سؤالی) استفاده شد. با استفاده از نسخه 24 نرم افزار SPSS داده‌ها در دو بخش توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که ارتباط مثبت و معناداری میان مؤلّفه های شناختی و مؤلّفه های عاطفی منش با رضایتمندی زناشویی برقرار است. همچنین نقش مؤلّفه‌های عاطفی منش نسبت به مؤلّفه‌های شناختی منش در پیش‌بینی رضایتمندی زناشویی بیشتر است.