از آنجا که ایران از نظر عرضه انواع مختلف انرژی با مشکل خاصی روبه رو نمی باشد در طرف تقاضای انرژی با مشکلات خاصی همانند دسترسی، پذیرش زیست-محیطی و غیره با مشکلاتی متعددی روبه رو است. بنابراین، مطالعه حاضر با استفاده از یک روش سلسله مراتبی امنیت پایدار انرژی در زیر سیستم تقاضای انرژی ایران را مورد بررسی قرار می دهد. امنیت پایدار انرژی یک مفهوم چند بعدی است. ابعاد و شاخص های مختلفی وجود دارند که می توانند برای ارزیابی سیستم انرژی انتخاب شوند. چهار بعد مختلف - قابلیت دسترسی (مربوط به کفایت و دسترسی)، قیمت مناسب (مربوط به قیمت ها و توانایی مصرف کننده برای پرداخت قیمت انرژی)، پذیرش محیطی (مربوط به استخراج منابع و تولید زباله) و کارایی (مربوط به بهره وری انرژی) برای ارزیابی امنیت پایدار انرژی یک سیستم انرژی انتخاب شده اند. این ابعاد متمایز هستند و شاخص های انتخاب شده می توانند در زیر ابعاد مربوطه برای ارزیابی امنیت پایدار انرژی گروه بندی شوند. همچنین ابعاد به دسته های مختلف و زیر دسته های ریزتری تقسیم بندی می شوند که به درک آسان آنها کمک می کند. نتایج مطالعه حاکی از آن است که تقریبا تمام شاخص ها از سال 1386 تا 1394 بهبود یافته اند و شاخص کلی SES برای زیر سیستم تقاضای انرژی ایران در طول سال های مورد مطالعه افزایش تدریجی داشته است. با این وجود، دامنه وسیعی برای بهبود وجود ندارد، زیرا شاخص کلی SES برای زیر سیستم تقاضا حدود 95% مقدار هدف است. SES برای بخش مسکونی در مناطق روستایی نسبتا کمتر از مناطق شهری است و سیاست های خاصی بایستی برای تامین انرژی پاک و مقرون به صرفه در مناطق روستایی اجرا شوند. پیشنهاد می گردد برای بهبود شاخص امنیت پایدار انرژی و دسترس به انرژی ارزان قیمت، پاک و همیشگی دولت با همراهی بخش خصوصی در جهت تقویت و افزایش راندمان تولید انرژی های تجدید پذیر به ویژه نور خورشید تلاش های بیشتری انجام دهند تا اگر در آینده در عرضه سوخت های فسیلی مشکلی پیش آمد بتوان از این منابع استفاده نمود.
