اهداف: در راستای اهمیت کشت مخلوط گیاهان تیره بقولات با غلات، آزمایش حاضر جهت بررسی عملکرد علوفه در کشت مخلوط ذرت علوفهای ) Zea mays. L ( با یونجه حلزونی ) Medicago scutellata ( در شرایط اراک انجام گرفت. مواد و روشها: این آزمایش بهصورت کرتهای خرد شده و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی، طی دوسال اجرا شد. 70 و 333 درصد نیاز آبی ذرت و الگوهای کشت مخلوط ذرت و یونجه بهعنوان ، آبیاری بهعنوان کرت اصلی در سطوح 03 کرت فرعی بهصورت کشت خالص ذرت با وجین و بدون وجین علفهایهرز، کشت 333 درصد ذرت توأم با حالتهای 70 و 333 درصد یونجه بدون وجین علفهایهرز، کشت خالص یونجه با وجین و بدون وجین علفهای هرز در نظر ،03 گرفته شد. 39 تن در هکتار( در کشت 333 ذرت+ 333 / یافتهها: بر اساس نتایج بیشترین وزن علوفه تر و خشک )بهترتیب 77 و 89 یونجه ،)3/ در تیمار 333 درصد نیاز آبی و در سال اول حاصل شد که علاوه بر استفاده مؤثر از زمین )نسبت برابری 90 0 درصدی علوفه تر و خشک را در پی داشت. در بخش کیفی با کاهش سهم یونجه، میزان پروتئین / 0 و 32 / افزایش 91 28 درصد افزایش یافت. بیشترین مقدار الیاف قابل حل در محلولهای اسیدی / 33/83 درصد کاهش و میزان الیاف خام 71 33 درصد( در تیمار / 78 درصد( در تیمار ذرت با وجین؛ بیشترین میزان خاکستر خام ) 72 / 97 و 79 / و خنثی )بهترتیب 97 17 درصد( در یونجه خالص بدون وجین، 333 درصد نیاز آبی و / ذرت خالص بدون وجین و حداکثر ماده قابل هضم ) 71 سال دوم ثبت گردید. در کشت خالص ذرت با وجین و تیمارهای 70 و 333 درصد نیاز آبی، علوفه تر نسبت به تیمار 03 2 برابر افزایش یافت. این میزان افزایش برای کشت خالص یونجه با وجین بهترتیب / 3 و 00 / درصد نیاز آبی بهترتیب 72 2 بود. / 3/92 و 77 نتیجهگیری: بهطور کلی و بر اساس نتایج این پژوهش کشت مخلوط ذرت )نیاز آبی بالا( با یونجه یکساله )نیاز آبی کم(، بهبود کمیّت و کیفیّت علوفه، بهینهسازی مصرف آب و کنترل علفهای هرز را در پی دارد.
