خشکسالی یکی از پدیدههای پیچیده در دنیا است. اثرات آن بسیار گسترده و نه فقط به سطح آسیب دیده، زمان و تکرار پذیری آن در اثر کمبود بارندگی بستگی دارد بلکه واکنشهای متنوعی در مناطق مختلف را در پی دارد. مدیریت صحیح در کنترل و کاهش خسارات ناشی از خشکسالی بسیار مهم است. بههمین منظور دادههای درازمدت روزانه هواشناسی از سال 1151 تا 2212 برای ایستگاههای اردبیل، تبریز، ارومیه، خوی و سنندج جمعآوری و جهت ارزیابی شاخصهای 56FAO ، UNESCO ، RDI ، 2Q ، Ivanov و De Martonne خشکی مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان بارندگی، درجه حرارت و تبخیر و تعرق مرجع 1421 میلیمتر در سال( بود. بر اساس شاخص خشکی / 13 درجه سانتیگراد و 6 / 441 میلیمتر، 55 / مربوط به ایستگاه سنندج ) 1 1-( بهشرطی که درجه حرارات عامل محدود کننده / 6-( و تبریز ) 23 / فائو 56 ، شرایط کشت دیم غلات در ایستگاههای اردبیل ) 25 32 ( در طبقه / 21 و 14 /33 ،21/ نباشد، امکانپذیر است. بر اساس شاخص آمبرژه ایستگاههای اردبیل، ارومیه و سنندج )بهترتیب 11 21 ( در محدودهی خشک سرد قرار گرفتهاند. همچنین نتایج / 22 و 64 / نیمهخشک سرد و ایستگاههای تبریز و خوی )بهترتیب 41 2( در محدوده اقلیمی استپی و ایستگاههای / 2 و 32 / بررسی شاخص ایوانف نشان داد که ایستگاههای اردبیل و ارومیه )بهترتیب 55 2( قرار دارند. / 2 و 25 /24 ،2/ تبریز، خوی و سنندج در محدودهی اقلیمی بیابانی )بهترتیب