با توجه به پیشرفت سریع فناوری اطلاعات و اثرگذاری آن بر جنبه‌های مختلف زندگی انسان امروز از جمله حوزه‌ی آموزش، لزوم پرداختن به مسائل و مشکلات استفاده از کامپیوتر در بحث آموزش و یادگیری قابل درک است. یکی از مسائل قابل توجه در آموزش‌های برخط، اضطراب رایانه‌ای است که مخاطبان یادگیری الکترونیکی با آن رو به رو می‌شوند. هدف این پژوهش بررسی رابطه‌ی اضطراب رایانه ای با نگرش اولیا دانش‌آموزان به آموزش مجازی می‌باشد. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و طرح پژوهش، همبستگی از نوع ارتباط بین دو متغیر است که به بررسی همزمان بین متغیرهای پژوهش پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام دانش‌آموزان ناحیه 1 اراک در سال تحصیلی 1402-1401 بوده است. حجم نمونه‌ی پژوهش 411 نفر بود که با روش نمونه‌گیری احتمالی خوشه‌ای انتخاب شد. ابزار این پژوهش پرسشنامه‌های اضطراب رایانه‌ای هاینسن و همکاران 1987 و پرسشنامه‌ی نگرش به آموزش الکترونیکی میشرا 2007 بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت و یافته‌های به دست آمده نشان داد که بین اضطراب رایانه ای و نگرش اولیاء دانش‌آموزان به آموزش مجازی رابطه معنی‌دار وجود دارد. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که سطح اضطراب رایانه‌ای بر نگرش اولیاء دانش‌آموزان تأثیرگذار است.
