در جریان همه گیری ویروس کووید 19 به عنوان یک بحران همه گیر برای سلامت ابنای بشر یکی از مهم ترین چالش های پیش روی نظام های آموزشی به تعطیلی کشیده شدن مدارس و نهادهای آموزشی بود.در چنین شرایطی یکی از راهکارهایی که به سرعت مورد توجه قرار گرفته و اجرایی شد؛ استفاده از آموزش مجازی در قالب استفاده از بستر وب و نرم افزارهای پیام رسان در جریان آموزش بود.هدف از این پژوهش آسیب شناسی آموزش مجازی در شرایط همه گیری بیماری کووید 19 بر اساس مدل سه شاخگی؛ مطالعه نظرات متخصصین حوزه تعلیم و تربیت بود.در این پژوهش برای آسیب شناسی آموزش مجازی در شرایط همه گیری بحران کووید 19 از مدل آسیب شناسی موسوم به الگوی سه شاخگی استفاده شد.علاوه بر آسیب شناسی به رتبه بندی آسیب های به کار گیری آموزش مجازی برای آموزش عمومی در سطوح مختلف ساختار، محتوا یا رفتار و زمینه یا محیط در شرایط همه گیری بحران کووید 19 پرداخته شد. از دو روش تحقیق کیفی و کمی استفاده کردیم که روش نخست به منظور اکتشاف آسیب ها که راهبرد اصلی است و براساس مدل سه شاخگی سوالات مصاحبه تنظیم و تدوین شد،جامعه آماری کلیه خبرگان وصاحبنظران حیطه آموزش و پرورش و تکنولوژی آموزشی در سطح شهر اراک و نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند با حدود 10 مصاحبه شونده بود. در روش دوم به منظور رتبه بندی آسیب ها با پیمایش نظرات کارشناسان این حوزه به روش پرسشنامه طیف لیکرت استفاده شد.جامعه آماری کارشناسان این حوزه شامل مدیران و معلمان و کادر آموزش و پرورش شهر اراک بود که حجم نمونه نامعین،همچنین نمونه گیری به صورت غیرتصادفی هدفمند بود.
