با افزایش استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در عرصه‌های مختلف زندگی معاصر، دسترسی گسترده به اینترنت و استفاده از رسانه‌های اجتماعی، افراد و سازمان‌ها با تهدیدها و چالش‌های دائمی ناشی از پیامدهای ناهنجار بزهکاری‌های تروریستی در فضای دیجیتالی مواجه هستند. بزهکاری‌های تروریستی در فضای دیجیتالی امروزه به‌مثابه بزهکاری‌هایی اطلاق می‌شوند که محدود به زمان، مکان و منطقه نیست و موجب آسیب می‌شود. امروزه این دسته از بزهکاری‌های الکترونیکی یکی از چالش‌های اصلی برای اجرای قانون است. فناوری اطلاعات با موجی از قوانینی مواجه است که از منافع افرادی که از فناوری وب استفاده می‌کنند محافظت می‌کند. این قوانین برگرفته از قوانین و قوانین رایج در بزهکاری‌های عمومی است. با رشد فناوری‌های دیجیتالی، نحوه ارتکاب این نوع از بزهکاری‌ها در فضای دیجیتالی به نحو دهشتناک و افراطی گسترش یافته و ضمن ایجاد ناامنی در این فضا را برای کاربران رغم زده است، موجبات ارتکاب بزهکاری‌های تروریستی را نیز فراهم آورده است. با بحرانی شدن زیرساخت‌های دیجیتال و کاهش موانع ورود برای عوامل مخرب، بزهکاری‌های تروریستی در فضای دیجیتالی به یک نگرانی فزاینده تبدیل شده است. کشف، واکنش و پیشگیری از این جنایت چالش‌های منحصربه‌فردی را برای مجریان قانون و دولت‌ها ایجاد می‌کند که نیازمند رویکردی چندوجهی است. بر این اساس، این مقاله درصدد است تا ضمن شناسایی این پدیده مجرمانه در قلمرو سیاست حاکم در سیاست قانون‌گذاری کشورهای اسلامی، امکان مقابله با آن را در چنین وضعیتی مورد مداقه قرار دهد.
