پیمان نمامیان

اقدام‌هایی همچون انتشار کشتار دسته‌جمعی خبرنگاران و دستگیری عدۀ کثیری از اتباع کشورها درحال پیوستن به سازمان‌ها و گروه‌های تروریستی، مؤید گسترش روزافزون عقاید و جذب نیروی انسانی در رسانه‌های اجتماعی از سوی تروریست‌هاست. رواج سازمان‌های تروریستی با استفاده از رسانه‌های اجتماعی، چالش‌های جدیدی را برای سکوهای برخط، سیاست‌گذاران و دولت‌ها ایجاد می‌کند. به‌علاوه، محبوبیت رسانه‌های اجتماعی در سراسر دنیا مخاطب بالقوه عظیمی را برای چهارچوب اقدام تروریستی فراهم می‌سازد. متأسفانه به‌دلیل عدم همکاری دولت‌ها، سازوکارهای کنترلی و نظارت پلیسی بر اینترنت و به تبع آن، رسانه‌های اجتماعی مجازی با شکست مواجه شده است؛ ازاین‌رو بهره‌گیری گروه‌های تروریستی از رسانه‌های اجتماعی، چالش جدیدی برای سازوکارهای ضدتروریستی به‌شمار می‌رود؛ بنابراین برای مقابله و پیشگیری از جرائم تروریستی در فضای مجازی در قالب رسانه و شبکه‌های اجتماعی، ضرورت دارد سازمان‌های بین‌المللی و به‌ویژه سازمان ملل متحد و نهادهای وابسته، ضمن سیاست‌گذاری حقوقی، دولت‌ها را به حمایت از این امر فراخواند تا امکان نقض صلح و امنیت بین‌المللی در پی تحرکات گروه‌های تروریستی در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی سرکوب و ازطریق مجامع بین‌المللی تعقیب شود.