علی‌رغم پیشرفت زیاد در زمینۀ حقوق بین‌الملل محیط زیست و درک افزودۀ ارزش‌های بنیادی در معرض خطر، واکنش به چنین فجایعی همچنان بر راهکارهای غیرکیفری متمرکز مانده است در این راستا، تهدیدهای ناشی از مخاطرات محیط زیستی به‌سرعت در حال پیشرفت است و به‌نظر می‌رسد در چارچوب ابزارهای پیش‌برنده بتوان تهدیدها را در جریان ارتکاب جرایم محیط زیستی به فرصتِ ممانعت تبدیل کرد. اگرچه راهبردهای قابل‌توجهی همچون واکنش سازمانی نظیر اینترپل در سطح بین‌المللی و یا مقررات خاص در سطوح ملی برای مهار جرایم محیط زیستی وجود داشته است، اما در کنار راهبردها، لزوم وجود رهیافت‌ها نیز احساس می‌شود که از جملۀ آن، دیپلماسی محیط زیست است که می‌تواند به‌عنوان یک ابزار مؤثر عمل کند. در واقع، این ابزار ساختارمند می‌تواند در جهت هماهنگ‌سازی تعاملات دولت‌ها برای تصمیم‌سازی در خصوص مقابله با جرایم محیط زیستی بسیار اثربخش باشد. البته در پرتو اسناد حقوق بین‌الملل کیفری به‌ویژه اساسنامۀ رُم، می‌توان وضعیت و قلمرو محیط زیست و نحوۀ حمایت از آن را مورد ملاحظه قرار داد؛ هرچند که حمایت بین‌المللی از محیط زیست برای پیشگیری از ارتکاب جرایم علیه آن، به‌ویژه با ابزارهای کیفری، نیازمند اجماع جهانی در تعاملات و ایجاد دیپلماسی محیط زیستی در عرصۀ جهانی است.
