زمینه و هدف: مجمع عمومی سازمان ملل متحد در 13 آوریل 2005 کنوانسیون بین‌المللی را در مورد تهدید اقدام‌های تروریستی هسته‌ای تصویب کرد. این معاهده در اختیار داشتن، استفاده یا تهدید به استفاده از وسایل رادیواکتیو توسط بازیگران غیردولتی، همدستان و سازمان‌دهندگان آن‌ها «به قصد ایجاد مرگ یا صدمات جدی بدنی» یا آسیب‌های زیست‌محیطی یا مالی جرم‌انگاری می‌کند. مواد و روش‌ها: روش مطالعه و گردآوری اطلاعات و یافته‌های پژوهش، توصیفی است. ملاحظات اخلاقی: کلیه اصول اخلاقی حاکم در پژوهش، در تقریر این مقاله رعایت شده است. یافته‌ها: رویکرد جامع این کنوانسیون درصدد است با توسعه و گسترش همکاری‌های بین‌المللی برای مقابله با اقدامات تروریستی هسته‌ای، چارچوبی جهت اعمال فعالیت‌های ملی و منطقه‌ای دولت‌ها باشد. نتیجه‌گیری: مهمترین سازوکار حقوقی و فنی در قبال اقدام‌های تروریستی هسته‌ای می‌تواند به اقدام‌های مجدانه جامعه بین‌المللی در کنترل و نظارت بر حمل و نقل مواد هسته‌ای و سلاح‌های گوناگون تحت نظارت دقیق سازمان ملل ختم گردد.
