مهاجرت دارای پیامدهای مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و امنیتی می باشد که در نظام حقوق بین الملل و کنوانسیون های بین المللی به آن پرداخته شده است. به دلیل عبور و مرور مهاجران و زمینه جرایم تروریستی در مناطق مرزی ایران، ارتباط بین مهاجرت و تروریسم را بیش ازپیش تقویت شده است. هدف پژوهش بررسی ملاحظات حقوق بین الملل مبنی بر ارتباط مهاجرت و تروریسم و الزامات پلیسی ناشی از آن در تأمین امنیت مرزی ایران است. پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش، توصیفی – تحلیلی انجام شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که الزامات پلیسی جمهوری اسلامی ایران در تأمین امنیت مرزی برای مقابله با جرایم تروریستی ناشی از مهاجرت، به طور عمده بر محور تدابیر و سازوکارهای کنترلی، اقدامات مقابله ای-انتظامی، اطلاعاتی و اشراف اطلاعاتی بر مهاجران متکی است. از طرفی از منظر حقوق بین الملل نیز سیاست های سخت گیرانه و محدودکنندهتری نسبت به مهاجرت و پیامدهای ناشی از آن اتخاذ گردیده است. پس از حادثه 11 سپتامبر 2001 و سایر حوادث مشابه، سیاست گذاری های بین المللی از سوی اتحادیه اروپا مبنی بر پیوندهای بین مهاجرت و تروریسم این مهم را تقویت کرده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که در کنار دستاوردهای بین المللی و رویکرد حقوق بین الملل مبنی بر پیوندهای اساسی بین جرایم تروریستی ناشی از مهاجرت، الزامات و سازوکارهای پلیسی و امنیتی لازم الاجرا برای پیشگیری از آن ضروری به نظر می رسد، بر این اساس، سیاست گذاری های لازم در تأمین امنیت مرزی بر محور تدابیر کنترلی، مقابله ای و اطلاعاتی صورت بندی شده و نیازمند همکاری مشترک پلیس های تخصصی و دستگاه های اجرایی متولی در این زمینه است.
