زمینه و هدف: پلیس زن در پیشگیری از جرم و تأمین امنیت اطفال و نوجوانان دارای نقش اساسی است. این مطالعه با هدف تبیین الزامات پلیس زن ایران و نیم نگاهی به پلیس زن سایر کشورها در پیشگیری از جرم علیه سلامت روان اطفال با رویکرد طب انتظامی انجام شده است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی – تحلیلی با رویکرد تطبیقی انجام شده است. یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهد که پلیس زن از تدابیر و الزامات غیرکیفری متعددی در مواجهه با اطفال و نوجوانان بهره برده است. این مقاله با رویکرد جدید رهیافت های طب انتظامی را هم بررسی می کند، در این مطالعه مؤلفه هایی نظیر پیشگیری انتظامی، آموزش های تخصصی پلیس زن، الزامات ساختاری و فرآیندی، الزامات درمانی، تشکیل پرونده شخصیت و رویکردهای قانونی با تأکید بر طب انتظامی مورد سنجش قرارگرفته است. در سایر کشورها نیز از جمله کانادا، نیوزلند، انگلستان در کنوانسیون های و نظام های حقوقی به پیشگیری از خشونت علیه اطفال با استفاده از ظرفیت های پلیس زن و پلیس اطفال و نوجوانان و سیاست جنایی حمایتی و افتراقی در مواجهه با این قشر تاکید شده است. نتیجه گیری: پلیس زن در ایران از سازوکارهای پیشگیرانه غیرکیفری و با به کارگیری ظرفیت های طب انتظامی از جمله سازوکارهای تخصصی و روانشناسی به عنوان رهیافتی جدید نقش موثر و سازنده ایی در پیشگیری از جرم علیه اطفال ایفا می نماید. در سایر کشورهای مورد مطالعه نیز به سیاست های حمایتی، پیشگیرانه و استفاده از ظرفیت های پلیس زن تاکید شده است.
