یکی از راههای مناسب برای جلوگیری از آلودگی آبهای زیرزمینی، شناسایی مناطق آسیبپذیر آبخوان به آلودگی و بررسی تغییرات مکانی کیفیت آبهای زیرزمینی به منظور مدیریت بهتر از منابع آب و کاربری اراضی میباشد. از این رو، جهت پهنهبندی پتانسیل آلودگی آبخوان دشت الشتر در برابر آلودگی از مدل دراستیک که بیشترین کاربرد را در بررسی آسیبپذیری آب زیرزمینی دارد، استفاده شد. این مدل از هفت پارامتر مهم هیدروژئولوژیکی و هیدرولوژیکی موثر در انتقال آلودگی که عبارت از عمق تا سطح ایستابی، تغذیه خالص، محیط آبخوان، محیط خاک ، توپوگرافی، تأثیر ناحیه غیر اشباع و هدایت هیدرولیکی، می باشند. این هفت پارامتر در محیط GIS تهیه و سپس با استفاده از تکنیک همپوشانی، روی همگذاری و در نهایت نقشه آسیبپذیری دشت تهیه گردید. باتوجه به نتایج حاصل از مدل، این شاخص بین 49 تا 148 تغییر می کند که برای درک بهتر پتانسیل آسیب پذیری آبخوان مورد مطالعه،منطقه به پنج محدوده با آسیب پذیری های قابل اغماض، خیلی کم، کم، متوسط و زیاد که به ترتیب 5/3، 24، 37، 5/27و 8 درصد از منطقه را پوشش می دهند، تقسیم شد.
