ناصر گنجی خرم دل (مرحوم)

در این مقاله با هدف ارزیابی، ساماندهی و تکمیل نمودن شبکه های پایش کیفی آب زیرزمینی از روش های آماری و زمین آماری کریجینگ استفاده شده است. به منظور نمایش کاربردی بودن روش پیشنهادی، منطقه مطالعاتی آمل- بابل، جویبار-قائم شهر انتخاب گردیده و به منظور ارزیابی شبکه پایش کیفی آن، از بین پارامترهای کیفی آب زیرزمینی از متغیر کلر که دارای ساختار فضایی مناسبتری بود استفاده گردید. در روش پیشنهادی به منظور تشریح میزان پتانسیل بهبود کیفیت شبکه چاههای بهره برداری، دو آنالیز آماری شامل تخمین خطای میانیابی و ارزیابی متقابل داده های در دسترس به کار برده شد. با انجام این تحقیق مشخص شد که با حذف یک به یک نقاط مستعد حذف شدن، در دو مرحله می توان ابتدا 5 چاه w57، w59، w80، w76، w63 و سپس 5 چاه w36، w23، w28، w61 و w55 را از شبکه پایش حذف نمود و در چهار منطقه تراکم بیشتری نیازمند می باشد و مجدداً نقشه توزیع خطا برای آنها رسم گردید. لازم به ذکر است که فرایند حذف چاه ها تا جایی ادامه یافت که متوسط خطای پیش بینی از مرز تعیین شده 05/0 تجاوز ننماید