امروزه مدلهای شبیه سازی آب زیرزمینی در امر توسعه و تأمین آب کشاورزی و مدیریت این منابع نقش مهمی را ایفا می نمایند. به دلیل این که میزان دقت شبیه سازی به داده های اندازه گیری شده وابسته می باشد، مسئله بهینه سازی شبکه چاه های مشاهده ای از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از این تحقیق ارائه یک روش بررسی و تحقیق کفایت شبکه چاه های مشاهده ای سطح آب زیرزمینی بر اساس کاربرد روش کریجینگ و ارزیابی نتایج آن با آنالیز آماری داده های در دسترس سطح آب زیرزمینی می باشد. در این تحقیق، علاوه بر توزیع مکانی نقاط اندازه گیری، تواتر زمانی اندازه گیری ها نیز در انتخاب مکان نقاط پایش مورد بررسی قرار گرفت. در روش پیشنهادی به منظور تشریح میزان پتانسیل بهبود کیفیت شبکه مشاهده ای، سه آنالیز آماری شامل تخمین خطای میانیابی ، ارزیابی متقابل و همچنین تغییرات زمانی داده های در دسترس بر روی آبخوان دشت اراک به کار برده شد. با انجام این تحقیق مشخص شد که می توان 5 چاه را از شبکه پایش حذف نموده و در 5 نقطه دیگر نیاز به چاه اضافی می باشد. همچنین با توجه به آنالیز تواتر زمانی انجام شده، در 10 چاه مشاهده ای، نیازی به اندازه گیری ماهانه نبوده و حداقل اندازه گیری فصلی نیز کفایت می کند.
