1403/09/03

مرتضی اکرمیان طرق طی

مرتبه علمی: استادیار
ارکید: https://orcid.org/0000-0003-2786-7766
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 24279547700
دانشکده: دانشکده کشاورزی و محیط زیست
نشانی: دانشگاه اراک، گروه گیاهان دارویی
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
تاثیر نانو سیلیکون بر شاخص های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه دارویی همیشه بهار (Calendula officinalis) تحت تنش شوری در شرایط کشت هیدروپونیک
نوع پژوهش
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
کلیدواژه‌ها
همیشه بهار- نانو سیلیکون- تنش شوری- ترکیبات فلاونوئیدی- کشت بدون خاک
سال 1397
پژوهشگران منصور قربان پور(استاد راهنما)، مرتضی اکرمیان طرق طی(استاد مشاور)، زینب ویسی(دانشجو)

چکیده

این مطالعه با هدف بررسی اثرات سطوح مختلف نانو سیلیکون و تنش شوری بر خصوصیات موفولوژیکی، فیزیولوژیکی و متابولیتی گیاه دارویی همیشه بهار انجام شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و در شرایط کشت بدون خاک در گلخانه گروه گیاهان دارویی دانشگاه اراک انجام شد. فاکتور اول تنش شوری در سه سطح شامل 0، 50 و 100 میلی مولار کلرید سدیم که قبل از مرحله گلدهی اعمال شد و فاکتور دوم محلول پاشی با نانو سیلیکون در چهار سطح شامل 0، 75، 150 و 300 میکروگرم در لیتر که 48 ساعت پس از اعمال تنش شوری انجام شد. نتایج نشان داد که تیمارهای تنش شوری، نانو سیلیکون و اثر متقابل آن ها تاثیر معنی داری را بر برخی صفات موفولوژیکی، فیزیولوژیکی و متابولیتی مورد مطالعه داشتند. به گونه ای که تنش شوری موجب کاهش صفات مورفولوژیک (ارتفاع بوته، تعداد برگ، وزن تر و خشک بوته، وزن تر و خشک ریشه، طول و عرض برگ و طول ریشه) و صفات فیزیولوژیکی (فعالیت آنتی اکسیدان) شد. نانو سیلیکون نیز موجب کاهش ارتفاع بوته و افزایش وزن خشک ریشه، طول ریشه، قند محلول و بیومس گردید. تیمار ترکیبی بیشترین تاثیر را بر صفات محتوای فنل و فلاونوئید کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی داشت. به گونه ای که حداکثر مقدار فلاونوئید گل و برگ و فنل گل در تیمار ترکیبی 150 میکروگرم در لیتر نانو سیلیکون و تنش شوری 50 میلی مولار به دست آمد. همچنین حداکثر مقدار فنل برگ و فعالیت آنتی اکسیدانی گل و برگ در تیمار ترکیبی 75 میکروگرم در لیتر نانو سیلیکون و تنش شوری 100 میلی مولار به دست آمد. نتایج حاصل از آنالیز عصاره ها نشان داد که بیشترین میزان ترکیبات فلاونوئیدی کوئرستین (25/200 میکروگرم بر گرم) در غلظت 150 میکروگرم بر لیتر و بدون اعمال تنش شوری مشاهده شد.