منیره محمودی

سابقه و هدف: پیوند موفقیت آمیز در شرایط آزمایشگاهی سلول های بنیادی اسپرماتوگونیال (SSCs) نیازمند سیستم های کشت موثر برای تکثیر SSC ها است. ماتریکس خارج سلولی طبیعی (ECM) یک ریزمحیط مناسب برای کشت سلول های بنیادی ایجاد می کند. در مطالعه حاضر، به منظور تقلید بافت لوله های اسپرم ساز، داربست هیدروژلی حساس به دما از کیتوزان ساخته شد و سپس سطح داربست هیدروژلی با ماتریکس خارج سلولی سلول های تستیکولار پوشانیده شد تا داربست حاصل از نظر کاربرد به عنوان تکیه گاهی برای هم کشتی سلول های تستیکولار و سلول های بنیادی اسپرماتوگونیا و در نتیجه آن، بستری مناسب برای تکثیر سلول های بنیادی به سمت سلول های تولید کننده اسپرم شود. روش بررسی: در این مطالعه هیدروژل حساس به دما کیتوزان طراحی شد. مورفولوژی هیدروژل و زمان ژل شدن مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا سلول های تستیکولار از بافت بیضه موش سوری (NMRI) استخراج شدند. و به مدت 14 روز بر روی داربست هیدروژلی کف پلیت کشت داده شده تا ماتریکس بر روی داربست ترشح کنند. سپس داربست بدون سلول شده، و تست های مختلف مورفولوژی انجام گرفت. تاثیر هیدروژل دارای ماتریکس بر بیان ژن های تکثیری سلول های بنیادی اسپرماتوگونیا با استفاده از روش RT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت و با گروه هیدروژل فاقد ماتریکس و گروه سلول کشت داده شده در سطح پلیت کشت سلولی مقایسه شد. یافته ها: داربست سنتز شده دارای مورفولوژی یکنواخت و زیست سازگاری و چسبندگی بسیار بالایی برای سلول های تستیکولار و سلول های بنیادی اسپرماتوگونیا بود. و همچنین با رنگ آمیزی DAPI عدم وجود سلول ها و بقایای سلولی ECM تأیید شد. قرارگیری ماتریکس خارج سلولی بر روی هیدروژل باعث افزایش جذب آب و میزان تخریب نسبت به گروه هیدروژل فاقد ماتریکس شد (001/0>p). با بررسی های میزان سنجش محتوای DNA تفاوت معناداری بین محتوای ژنتیکی بعد از کشت با سلول های تستیکولار (TC-Hydrogel) با گروه های فاقد ماتریکس خارج سلولی (Hydrogel) و دارای ماتریکس خارج سلولی (D-Hydrogel) بود (001/0p<). زنده مانی سلول های بنیادی اسپرماتوگونیا بر روی هیدروژل دارای ماتریکس خارج سلولی (D-Hydrogel) نسبت به هیدروژل فاقد ماتریکس خارج سلولی (Hydrogel) افزایش معناداری نشان داد (001/0>p). همچنین با بررسی میزان چسبندگی این سلول ها بر روی هیدروژل دارای ماتریکس نسبت به هی