منیره محمودی

مقدمه: امروزه، انجماد اسپرم یکی از رایج ترین روش ها در تکنیک های کمک باروری محسوب می شود که با ایجاد گونه های اکسیژن فعال و استرس اکسیداتیو سبب ایجاد آسیب های جبران ناپذیر و کاهش توانایی باروری اسپرم انسان می گردد. در این راستا محققین به دنبال راهکارهایی برای بهبود شرایط انجماد می باشند. هدف از این مطالعه بررسی اثر آنتی اکسیدانتی مایع فولیکولی بر کیفیت اسپرم مردان نورمواسپرمی در طی فرآیند انجماد بود. مواد و روش: نمونه های مایع سیمن از 30 مرد سالم با اسپرم نرمال دریافت شد و به سه گروه شامل گروه شاهد (اسپرم لحظه صفر)، گروه کنترل (اسپرم لحظه یک ساعت) و گروه تیمار (تیمار اسپرم توسط مایع فولیکولی با غلظت 50% و مدت زمان 1 ساعت) تقسیم شدند. دو هفته پس از انجماد نمونه ها ذوب شدند. سپس پارامترهای اسپرمی (تحرک، مورفولوژی، حیات)، یکپارچگی غشای پلاسمایی اسپرم، پتانسیل غشاء میتوکندری اسپرم و میزان قطعه قطعه شدن DNAاسپرم مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین میزان استرس اکسیداتیو از طریق سنجش میزان مالون دی آلدهید MDA))، ظرفیت آنتی اکسیدانتی تام (TAC) و کاتالاز با استفاده از روش الایزا بررسی شد. داده های حاصل توسط نرم افزار SPSS و آزمون Repeated-measures analyze مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و تفاوت میانگین ها بین دو گروه توسط Paired- Samples T Test در سطح p≤ 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: کاهش معنی داری در تحرک کلی، حرکت پیش رونده و غیرپیش رونده اسپرم، قابلیت حیات، یکپارچگی غشای پلاسمایی اسپرم و پتانسیل غشای میتوکندری اسپرم در گروه کنترل در مقایسه با گروه شاهد مشاهده شد (p≤ 0.001). میزان CAT و TAC نیز در گروه کنترل در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی داری نشان داد (p≤ 0.001). در حالی که از مقایسه ی میانگین درصد قطعه قطعه شدن DNA و میزان MDA در گروه کنترل افزایش معنی داری نسبت به گروه شاهد مشاهده گردید (p≤ 0.05). مورفولوژی طبیعی اسپرم در گروه کنترل در مقایسه با گروه شاهد اختلاف معنی داری نداشت (p≥ 0.05). تحرک کلی، پیش رونده و غیرپیش رونده اسپرم، قابلیت حیات، یکپارچگی غشای اسپرم و TACدر گروه تیمار با مایع فولیکولی در مقایسه با هر دو گروه کنترل و شاهد افزایش معنی داری یافت (p≤ 0.001). علاوه بر آن، تیمار مایع فولیکولی میانگین قطعه قطعه شدن DNA اسپرم را در مقایسه با دو گروه شاهد