1403/09/02
منیره محمودی

منیره محمودی

مرتبه علمی: استادیار
ارکید: https://orcid.org/0000-0001-8383-6150
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 35102803500
دانشکده: دانشکده علوم پایه
نشانی: دانشگاه اراک، گروه زیست شناسی
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
اثر تیمار همزمان پنتوکسی فیلین و سیمواستاتین بر روی پیوند اتوگرفت تخمدان موش
نوع پژوهش
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
کلیدواژه‌ها
پنتوکسی فیلین، سیمواستاتین، پیوند تخمدان، ایسکمی ریپرفیوژن، موش
سال 1398
پژوهشگران منیره محمودی(استاد راهنما)، مرضیه امینی هارونی(دانشجو)

چکیده

پیش زمینه: پیوند تخمدان یکی از روش های رایج برای حفظ باروری در بیماران سرطانی است که تحت شیمی درمانی و پرتو درمانی قرار می گیرند. آسیب ایسکمی/ ریپرفیوژن (Ischemia/Repefusion) از جمله مهم ترین چالش های موجود در پیوند تخمدان است که منجر به از دست رفتن عملکرد طبیعی تخمدان پیوندی می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر پنتوکسی فیلین به عنوان یک آنتی اکسیدانت و سیمواستاتین به عنوان یک فاکتور رگ زایی و هم چنین تیمار همزمان آن ها بر آسیب ایسکمی ریپرفیوژن و بقای گرفت بدنبال پیوند هتروتوپیک- اتوگرفت در بافت تخمدان موش در عضله پشتی بود. مواد و روش ها: موشهای ماده نژاد NMRI (g2±18) به دو گروه 7 و 28 روزه تقسیم شدند که هر گروه دارای 5 زیر گروه (6n=) : کنترل، پیوندی+ سالین (100 میکرولیتر تزریق درون صفاقی) ، پیوندی+ سیمواستاتین ( mg/kg/day1/0 تزریق درون صفاقی)، پیوندی+ پنتوکسی فیلین (mg/kg/day 50 تزریق درون صفاقی) و پیوندی+سیمواستاتین+پنتوکسی فیلین بود. گروه های تیماری یک روز قبل و تا 7 روز بعد از پیوند تیمار شدند. 28 روز پس از پیوند، تخمدانها خارج و تغییرات کمّی اجزای تخمدان با استفاده از روش های استریولوژی مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین میزان آپوپتوتیک فولیکول ها با استفاده از تست TUNEL اندازه گیری شد. نمونه های خون در روز 7 بعد از پیوند برای اندازه گیری میزان غلظت های MDA و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرمی و روز 28 بعد از پیوند برای تعیین سطوح پروژسترون و استرادیول سرمی جمع آوری شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی آنالیز و تفاوت میانگین ها در سطح (05/0>p) معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: میانگین حجم کل تخمدان، حجم کورتکس و مدولا، تعداد انواع فولیکول ها و هم چنین میزان پروژسترون و استروژن و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در گروه پیوندی+سالین نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری نشان داد (p<0.001). این پارامترها در گروه های تیمار شده نسبت به گروه پیوندی + سالین به طور معنی داری افزایش یافت (001/0>p). علاوه بر این افزایش معنی داری در میزان MDA (001/0>p) و درصد فولیکول های آپوپتوتیک (001/0>p) در گروه پیوندی+سالین نسبت به گروه کنترل مشاهده شد، در حالیکه در گروه های تیمار شده نسبت به گروه پیوندی+سالین به طور معنی داری کاهش یافت (001/0>p). بازگشت سیکل استروس د