منیره محمودی

چکیده مقدمه: بیسفنولA به عنوان یک آلاینده زیست محیطی دارای اثرات استروژنی است و می تواند سبب القای استرس اکسیداتیو در بافت بیضه شود. هدف، بررسی نقش ویتامینE به عنوان یک آنتی اکسیدانت قوی بر اثرات نامطلوب بیسفنول A بر بافت بیضه موش های صحرایی بالغ بود. روش بررسی: موش های صحرایی نر (15±220 گرم) به چهار گروه (6n=): کنترل، بیسفنولA (mg/kg/day250)، ویتامین E(mg/kg/day150) و بیسفنولA + ویتامینE تقسیم شدند و به صورت دهانی به مدت 56 روز (3 بار در هفته) تحت تیمار قرار گرفتند. در پایان، بیضه راست خارج شد و بعد از فیکس، برش گیری، پاساژ بافتی و رنگ آمیزی به روش هایدن هاین آزان با استفاده از روش استریولوژیک مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان هورمون تستوسترون و مالون دی آلدهید (MDA) سرم خون نیز اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار (version 16) SPSS و روش آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی تجزیه و تحلیل و تفاوت میانگین ها در سطح (p<0.05) معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: کاهش معنی داری در حجم کل بیضه، حجم و قطر لوله های منی ساز و ارتفاع اپی تلیوم زایشی و ضخامت غشا پایه آن، تعداد اسپرماتیدها، اسپرماتوسیت ها، سلول های سرتولی، غلظت تستوسترون سرم و افزایش معنی داری در سطح مالون دی آلدهید سرم در گروه تیمار با بیسفنول A در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (p<0.05). پارامترهای فوق در گروه ویتامینE + بیسفنولA تا سطح گروه کنترل جبران شد (p>0.05). نتیجه گیری: ویتامین E به عنوان یک آنتی اکسیدانت قوی، می تواند بسیاری از اثرات نامطلوب بیسفنولA را بر بافت بیضه جبران کند. بنابراین پیشنهاد می شود از آن به عنوان یک مکمل بالقوه در موارد مسمومیت با بیسفنول A استفاده شود.