بر اساس نظر یونگ، صورت های کهن الگویی جنبه های ناشناخته و پیچیده ی ضمیر ناخودآگاه جمعی اند که زیر بنای اسطوره ها به شمار می روند و از طریق نمادها ظهور می یابند. شاعر نیز با استفاده از همین مفاهیم، همراه با تخیل به خلق اثر می پردازد. از باورهای کهن و دیرینه ی انسان ها، تقدیم قربانی و پیشکش است که گوناگونی های بسیار آن ریشه در اسطوره هایی دارد که در طول قرن های متمادی در ناخودآگاه جمعی نسل بشر به ودیعه نهاده شده است. به دلیل اشاره های متعدد خاقانی به کهن الگوی «قربانی و پیشکش» و فقدان کار پژوهشی در این زمینه، به بررسی کهن الگوی نامبرده در اشعار وی پرداخته شد. هدف پژوهش، اثبات تاثیر پذیری نمودهای مختلف کهن الگوی قربانی و پیشکش از ناخودآگاه جمعی شاعر می باشد. بررسی ها حاکی از این است که خاقانی تحت تاثیر ناخودآگاه جمعی، به نمودهای فراوان و متعددی از این کهن الگو اشاره کرده است
