هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت استان های کشور ایران به لحاظ میزان برخورداری از شاخص های خلاقیت می باشد. با توجه به اینکه خلاقیت و نوآوری عناصر اصلی رقابتی در جهان امروز می باشند، بنابراین داشتن شهرها و مناطق خلاق آرزوی هر جامعه ای است. بنابراین در این پژوهش با استفاده از داده های مقطعی برای سال 1393 برای نخستین بار خلاقیت در سطح استانی محاسبه شده است. خلاقیت محاسبه شده در هفت بعد می باشد که با استفاده از مدل تاپسیس محاسبه گردیده است. ابعاد خلاقیت محاسبه شده در این تحقیق عبارت اند از: خلاقیت سرمایه انسانی، خلاقیت تکنولوژی، خلاقیت تحمل و تسامح، خلاقیت اقتصادی، خلاقیت ویژگی های مکانی، خدمات و صنایع خلاق و خلاقیت کل. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که استان تهران از بالاترین سطح خلاقیت در کشور با عدد 59/0 در شاخص خلاقیت کل بر خوردار است. این در حالی است که سایر استان های کشور در وضعیت مناسبی قرار ندارند. بر اساس نتایج بدست آمده در این تحقیق در شاخص خلاقیت کل، استان خراسان رضوی (39/0) و استان خوزستان (32/0) به ترتیب در رتبه دوم و سوم قرار دارند. استان های خراسان شمالی (016/0)، زنجان (0222/0) و چهارمحال و بختیاری (0224/0) به ترتیب در رتبه های آخر در شاخص خلاقیت کل قرار دارند. بر اساس شاخص سرمایه انسانی خلاق استان خراسان جنوبی (028/0)، شاخص تکنولوژی استان ایلام (001/0)، شاخص تحمل استان زنجان (004/0)، شاخص ویژگی های اقتصادی استان چهارمحال و بختیاری (021/0)، شاخص ویژگی های مکانی استان خراسان شمالی (020/0) و شاخص خدمات و صنایع خلاق استان ایلام (010/0) در بدترین وضعیت قرار دارند. با توجه به اینکه شهرها و مناطق خلاق باعث رشد اقتصاد کشور می گردند و تئوری های مختلفی ارتباط بین خلاقیت در شهرها و مناطق و رشد اقتصادی شهرها و مناطق را ثابت کرده اند، لذا بر اساس نتایج بدست آمده از این تحقیق توصیه می شود که بسترهای مناسب برای حرکت به سمت خلاقیت بیشتر در استان های کشور فراهم گردد تا باعث رشد و توسعه اقتصادی کشور گردد.
